എന്റെ ഏകാന്ത പുലരികളില് എന്നില് നീ ചിരിപടര്ത്തി....
ഉച്ചകളില്
തളര്ച്ചയ്ക്ക്, തകര്ച്ചയ്ക്ക് കൂട്ടായി നീ എത്തി
സന്ധ്യകളില്
വിഷാദമൗനങ്ങളില് നീ നിഴല്തീര്ത്തു
അതിനുമപ്പുറം...നീയവളിലേക്ക്
മുഖംപൂഴ്ത്തവെ
കാത്തിരിപ്പ് ഒരു കടലാണെനിക്ക്.
എരിഞ്ഞ്
തീരാന്ശേഷിച്ചതീ പാതിചത്തോരുടല് മാത്രം
സ്വപ്നങ്ങള് കാണാന് മറന്ന
ഞാന് കൂട്ടിന് സ്വപ്നങ്ങള് മാത്രം
രാത്രി, മഴയിലൂടെ വളരവേ ഞാന്
തേടുന്നത് നിലാവിനെ മാത്രം
ഇന്നെനിക്ക്...കൈമോശം വന്ന മനസ്
മാത്രം
കാത്തിരിപ്പ് ഒരു കനവാണെനിക്ക്.
അലറികരഞ്ഞ രാവുകള്
നാളും നാഴികയും അറിയാതെ നീങ്ങവേ
ചിറകറ്റ ശലഭകുഞ്ഞ്, മരണനിദ്രതന്
ആഴത്തെ പുല്കവേ
പറഞ്ഞുതീരാത്ത കഥകളുമായെന് ചുണ്ട് വിറയാര്ന്ന്
നില്ക്കവേ
ഇനിയുമെന്ത്...പൊള്ളിക്കുന്നോര്മ്മകള്
മാത്രം
കാത്തിരിപ്പ് ഒരു കനലാണെനിക്ക്.....
എന്റെ കണ്ണിലെ
നിന്മുഖംപോലുമിന്നെനിക്കന്യം
പേരറിയാത്തൊരീ
ബന്ധത്തിന്നാഴമിന്നെത്രയോ ധന്യം
നെഞ്ചിലെ ഘനശ്യാമമേഘമിന്ന്
പെയ്തിറങ്ങുന്നു, വന്യം
നാളേക്ക്, കൂട്ടിവെച്ചൊരു സ്നേഹമോ
അന്യം
കാത്തിരിപ്പ് ഒരു നോവാണെനിക്ക്.....
ഇരുളിന്റെ
കൊടുംനിദ്രയില് നിന്നുണര്ത്തി നീയെന്നെ
മോഹങ്ങളുടെ സപ്തവര്ണ്ണ
പീലിതന്നു, നീയെനിക്ക്
തളരാതെ, താഴാതെ പറക്കുവാനായൊരു
ചിറകുംനീയേകി
എപ്പോഴോ, ഹൃദയശിഖരത്തില് ഒരു കൂടും
കാത്തിരിപ്പ് ഒരു
ഓര്മ്മയാണെനിക്ക്....