പുനരപി, മോഹന്‍ദാസ് !! (കവിത: എം .ആര്‍. ജയഗീത)
Published on 02 October, 2016
മെല്ലിച്ചതാണെ, ന്നതാകിലും
മിന്നൊട്ടുമില്ലില്ല,
തെല്ലുമേന്യൂനത
നിന്നുടെ ശക്തിയില്‍ !
കുഞ്ഞിളം പുഞ്ചിരിപ്പൂവിതള്‍ തോല്ക്കുമാ
ഹൃദ്യമാം നിന്മുഖംതന്നിലെപ്പൊന്‍ചിരി
ചൊല്ലുന്നു
തോറ്റുകൊടുക്കുവാനാകാത്ത
മുന്‍നിരപ്പോരാളിതന്നെനീ
ഇന്നിന്റെ മുന്നിലും !
അര്‍ദ്ധമീ നഗ്‌നത
പൂര്‍ണമാ, മാശയച്ചര്‍ക്കയില്‍
നൂര്‍ത്തതാം ആടയാല്‍ മൂടിനീ..
അര്‍ഥമെല്ലാം പകര്‍ന്നെല്ലാര്‍ക്കുമാ,
അര്‍ദ്ധരാത്രിയില്‍ സ്വാതന്ത്ര്യ
സത്പിതാവായിതോ!
കെട്ടകാലത്തിന്റെ കെട്ടുപൊട്ടിച്ചെറി
ഞ്ഞൊക്കെയും
ഞങ്ങള്‍ക്ക് ശക്തിയേകീലയോ !
കൊല്ലുവാനാകില്ലൊരിക്കലും; നല്ലൊരാ
നന്മതന്‍ നെഞ്ചു തകര്‍ക്കുവാനാകുമോ ?!
പൊട്ടില്ല തോക്കിന്റെ തൊണ്ടയില്‍
ഒച്ചകള്‍ പൊട്ടിക്കയില്ലയീ
യാദര്‍ശ നെഞ്ചകം !
അമ്പലം, പള്ളികള്‍, മസ്ജിദുകള്‍,
ഗുരുദ്വാരകള്‍ എന്നിവയ്ക്കുള്ളിലോ ദൈവങ്ങള്‍ ?
അല്ലല്ല ;നീ ചൊല്ലുമാര്‍ത്തരാം മര്‍ത്യന്റെ
മണ്‍കുടില്‍ തന്നിതിന്നുള്ളിലല്ലേ അവര്‍ !
പട്ടിണിപ്പാവങ്ങളന്യരാല്‍
ദു:ഖപ്പെടുന്നവരൊക്കെയും നിന്നുടല്‍ ദൈവമായ്ക്കാണുന്നു !
ഗ്രാമങ്ങളുള്ളു തുറക്കുന്നു
നീയതില്‍
കാണുന്നതില്ലയോ
കണ്ണുനീര്‍ച്ചേരികള്‍ !
ഉള്ളുലച്ചീടുമാ പെണ്‍വിളിത്തേങ്ങലായ്
കാറ്റൊന്നു വീശുന്നു ;
ഉഷ്ണം തിളക്കുന്നു!!
ചിത്രങ്ങളില്‍ ചുവര്‍ താങ്ങുന്നു,
താങ്ങുവാനാകാത്ത വേദനപ്പെട്ടനിന്‍
ചിത്രത്തെ !
പാതയോരങ്ങളില്‍ രോദനക്കാക്കകള്‍
വിശ്രമിച്ചീടുന്നു
നിന്‍ ചുമല്‍ശില്‍പ്പത്തില്‍ !
ചുണ്ടിലെപ്പുഞ്ചിരി, ക്കണ്ണുനീരാവുന്നു
കെട്ടൊരാക്കാലമാക്കാതില്‍ കലമ്പുന്നു !
സത്യസ്സഹനങ്ങള്‍ മിഥ്യയാകുന്നുവോ !
സത്‌വാക്കതൊക്കെയും
കാറ്റില്‍ പറന്നുവോ !
പാടില്ലയൊട്ടുമേ ഈ നില്‍പ്പ്‌നില്‍ക്കുവാന്‍
സഹന ശില്പങ്ങളായ് ;
സങ്കടച്ചിത്രമായ് !
തീര്‍ച്ച! നീ ജന്മമെടുക്കുമീക്കാലത്തില്‍
ഒന്നല്ല, നീയിന്നുയിര്‍ക്കൊണ്ടു വന്നിതാ
എണ്ണുവാനാകാത്ത മാനുജന്മാരുടെ
ഹൃത്തിതില്‍
ആശയപ്പൈതലായ്
വീണ്ടുമേ !!
മിന്നൊട്ടുമില്ലില്ല,
തെല്ലുമേന്യൂനത
നിന്നുടെ ശക്തിയില്‍ !
കുഞ്ഞിളം പുഞ്ചിരിപ്പൂവിതള്‍ തോല്ക്കുമാ
ഹൃദ്യമാം നിന്മുഖംതന്നിലെപ്പൊന്‍ചിരി
ചൊല്ലുന്നു
തോറ്റുകൊടുക്കുവാനാകാത്ത
മുന്‍നിരപ്പോരാളിതന്നെനീ
ഇന്നിന്റെ മുന്നിലും !
അര്‍ദ്ധമീ നഗ്‌നത
പൂര്‍ണമാ, മാശയച്ചര്‍ക്കയില്‍
നൂര്‍ത്തതാം ആടയാല്‍ മൂടിനീ..
അര്‍ഥമെല്ലാം പകര്‍ന്നെല്ലാര്‍ക്കുമാ,
അര്‍ദ്ധരാത്രിയില്‍ സ്വാതന്ത്ര്യ
സത്പിതാവായിതോ!
കെട്ടകാലത്തിന്റെ കെട്ടുപൊട്ടിച്ചെറി
ഞ്ഞൊക്കെയും
ഞങ്ങള്‍ക്ക് ശക്തിയേകീലയോ !
കൊല്ലുവാനാകില്ലൊരിക്കലും; നല്ലൊരാ
നന്മതന്‍ നെഞ്ചു തകര്‍ക്കുവാനാകുമോ ?!
പൊട്ടില്ല തോക്കിന്റെ തൊണ്ടയില്‍
ഒച്ചകള്‍ പൊട്ടിക്കയില്ലയീ
യാദര്‍ശ നെഞ്ചകം !
അമ്പലം, പള്ളികള്‍, മസ്ജിദുകള്‍,
ഗുരുദ്വാരകള്‍ എന്നിവയ്ക്കുള്ളിലോ ദൈവങ്ങള്‍ ?
അല്ലല്ല ;നീ ചൊല്ലുമാര്‍ത്തരാം മര്‍ത്യന്റെ
മണ്‍കുടില്‍ തന്നിതിന്നുള്ളിലല്ലേ അവര്‍ !
പട്ടിണിപ്പാവങ്ങളന്യരാല്‍
ദു:ഖപ്പെടുന്നവരൊക്കെയും നിന്നുടല്‍ ദൈവമായ്ക്കാണുന്നു !
ഗ്രാമങ്ങളുള്ളു തുറക്കുന്നു
നീയതില്‍
കാണുന്നതില്ലയോ
കണ്ണുനീര്‍ച്ചേരികള്‍ !
ഉള്ളുലച്ചീടുമാ പെണ്‍വിളിത്തേങ്ങലായ്
കാറ്റൊന്നു വീശുന്നു ;
ഉഷ്ണം തിളക്കുന്നു!!
ചിത്രങ്ങളില്‍ ചുവര്‍ താങ്ങുന്നു,
താങ്ങുവാനാകാത്ത വേദനപ്പെട്ടനിന്‍
ചിത്രത്തെ !
പാതയോരങ്ങളില്‍ രോദനക്കാക്കകള്‍
വിശ്രമിച്ചീടുന്നു
നിന്‍ ചുമല്‍ശില്‍പ്പത്തില്‍ !
ചുണ്ടിലെപ്പുഞ്ചിരി, ക്കണ്ണുനീരാവുന്നു
കെട്ടൊരാക്കാലമാക്കാതില്‍ കലമ്പുന്നു !
സത്യസ്സഹനങ്ങള്‍ മിഥ്യയാകുന്നുവോ !
സത്‌വാക്കതൊക്കെയും
കാറ്റില്‍ പറന്നുവോ !
പാടില്ലയൊട്ടുമേ ഈ നില്‍പ്പ്‌നില്‍ക്കുവാന്‍
സഹന ശില്പങ്ങളായ് ;
സങ്കടച്ചിത്രമായ് !
തീര്‍ച്ച! നീ ജന്മമെടുക്കുമീക്കാലത്തില്‍
ഒന്നല്ല, നീയിന്നുയിര്‍ക്കൊണ്ടു വന്നിതാ
എണ്ണുവാനാകാത്ത മാനുജന്മാരുടെ
ഹൃത്തിതില്‍
ആശയപ്പൈതലായ്
വീണ്ടുമേ !!
Facebook Comments
Leave A Reply
മലയാളത്തില്‍ ടൈപ്പ് ചെയ്യാന്‍ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക
അസഭ്യവും നിയമവിരുദ്ധവും അപകീര്‍ത്തികരവുമായ പരാമര്‍ശങ്ങള്‍ പാടില്ല. വ്യക്തിപരമായ അധിക്ഷേപങ്ങളും
ഉണ്ടാവരുത്. അവ സൈബര്‍ നിയമപ്രകാരം കുറ്റകരമാണ്. അഭിപ്രായങ്ങള്‍ എഴുതുന്നയാളുടേത് മാത്രമാണ്. ഇ-മലയാളിയുടേതല്ല
EMalayalee Available in MediaAppUSA
Copyright © 2024 emalayalee.com - All Rights Reserved.
Webmastered by MIPL, Web Hosting Calicut Kerala