മരിക്കാന്‍ പ്രായമായിട്ടില്ലാത്തവര്‍, പെട്ടെന്നൊരു ദിവസം മാഞ്ഞു പോവുമ്പോള്‍ (പ്രിയ കിരണ്‍ )
പ്രിയ കിരണ്‍ Published on 25 February, 2018
മരിക്കാന്‍ പ്രായമായിട്ടില്ലാത്തവര്‍ , പ്രകടമായുള്ള കാരണങ്ങള്‍ ഇല്ലാതെ,
പെട്ടെന്നൊരു ദിവസം മാഞ്ഞു പോവുമ്പോള്‍ അതിനെപ്പറ്റി കൂടുതലായി
ചിന്തിക്കാറുണ്ട്.അമ്പത്തിനാല് വയസ്സ് , കാഴ്ചയില്‍ ആരോഗ്യവതിയും
സമൂഹത്തിന്റെ ഉന്നത ശ്രേണിയില്‍ ജീവിക്കുന്നവളും , പ്രത്യേകിച്ച്
അസുഖങ്ങള്‍ ഇല്ലാത്തവളുമായ ഒരു സ്ത്രീയുടെ ഹൃദയം നിലച്ചു പോവാനുള്ള പ്രായം
ആയിരുന്നില്ല ..
എന്ത് കൊണ്ടായിരിക്കാം ?
വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുന്‍പ് ശ്രീദേവിയുടെ ഭര്‍ത്താവിന്റെ വാക്കുകള്‍ ഒരു അഭിമുഖത്തില്‍ വായിച്ചതോര്‍ത്തു - അവരുടെ സൗന്ദര്യ സംരക്ഷണാര്ഥം അദ്ദേഹം ചിലവഴിക്കുന്ന വന്‍തുകയെയും ശസ്ത്രക്രിയകള്‍ക്കും മറ്റുമായി അവര്‍ നടത്തുന്ന വിദേശ യാത്രകളേയുമൊക്കെ പ്രതിപാദിച്ചു കൊണ്ട്. പിന്നീടൊരിക്കലും , സ്‌ക്രീനിലെ ശ്രീദേവിയെ സൗന്ദര്യത്തിന്റെ നിറകുടമായി കാണാന്‍ എനിക്ക് സാധിച്ചിട്ടില്ല . സുന്ദരിയായി ജനിച്ചു പോയി എന്നതിനാലോ , സൗന്ദര്യത്തിന്റെ അടിത്തറയില്‍ പണിതുയര്‍ത്തിയ പ്രൗഢിയിലും പ്രശംസയിലും ആയിരുന്നു ജീവിതം എന്നതിനാലോ , സമാനമായ മറ്റനേകം കാരണങ്ങളാലോ , പ്രായത്തിന്റെ മാറ്റങ്ങള്‍ ശരീരത്തില്‍ അനുവദനീയമല്ലാത്ത മറ്റൊരു സ്ത്രീ !
കൗമാരത്തിലെ എന്റെ ഇഷ്ടനടനായിരുന്ന അരവിന്ദ് സ്വാമിയെ , മണിരത്‌നം സിനിമയിലൂടെയുള്ള രണ്ടാം വരവിലെ ഇന്റര്‍വ്യൂയില്‍ കാണുമ്പോള്‍ , അദ്ദേഹത്തിന് കുടവയറുണ്ടായിരുന്നു. ബിസിനസ് സാമ്രാജ്യത്തെയും ആശയങ്ങളേയും പറ്റി ഊര്‍ജ്ജ സ്വലതയോടെ , വ്യക്തതയോടെ സംസാരിക്കുന്ന അദ്ദേഹത്തെ അപ്പോള്‍ ഞാന്‍ മുന്പത്തേക്കാളേറെയിഷ്ടപ്പെട്ടു. റോജ കണ്ട ദിവസങ്ങളില്‍ എന്റെ ഉറക്കം കെടുത്തിയിരുന്ന, ചിരിക്കുന്ന കണ്ണുകളുടെയും , ആകാര സൗഷ്ഠവത്തിന്റെയും പേരിലല്ല , വര്ഷങ്ങളിലൂടെ അദ്ദേഹം സ്വന്തമാക്കിയ കൃത്യമായ ജീവിത വീക്ഷണത്തിന്റെയും ആത്മവിശ്വാസത്തിന്റെയും പേരില്‍ .
പ്രായം നല്‍കുന്ന ഈ പ്രൗഢി, സ്ത്രീകള്‍ക്ക് , പ്രത്യേകിച്ച് വെള്ളി വെളിച്ചത്തില്‍ നില്‍ക്കുന്നവര്‍ക്ക് പലപ്പോഴും നിഷേധിക്കപ്പെടുന്നതെന്തു കൊണ്ടാണ് ? രണ്ടു മൂന്നു പ്രസവങ്ങള്‍ക്കു ശേഷവും , നാല്പതുകളിലോ അമ്പതുകളിലോ എത്തിയാലും, ഒതുങ്ങിയ അരക്കെട്ടിനും , ഉയര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന കഴുത്തെല്ലിനുമപ്പുറം, സ്ത്രീയെ വളരാന്‍ അനുവദിക്കില്ലെന്ന് നാം ശഠിക്കുന്നതെന്തിനാണ്? ഇതെല്ലാം കടുകിട പാലിച്ചിട്ടും, ആത്മവിശ്വാസമോ സന്തോഷമോ ഇല്ലാത്തൊരു സ്ത്രീയായിരുന്നു അവസാന വര്‍ഷങ്ങളിലെ ശ്രീദേവി എന്ന് അവരുടെ സുഹൃത്തുക്കള്‍ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നതെന്തു കൊണ്ടാണ്?
നാം കാലുതൊട്ടിരിക്കുന്ന കാലം എന്ന പുഴ അനുനിമിഷം ഒഴുകുകയാണ് . മാറ്റം പ്രകൃതി നിയമമാണ് . അതിനെ നിഷേധിച്ചു ചിറ കെട്ടുന്ന സമ്മര്‍ദത്തില്‍ ഇന്നത്തെ ഓളങ്ങള്‍ നമ്മള്‍ ആസ്വദിക്കാന്‍ മറക്കാതിരിക്കട്ടെ. ജീവിതം ഒഴുകട്ടെ , സ്വാഭാവികമായി . ഇരുപതുകളിലെ കവിളിന്റെ തിളക്കം , മുപ്പതുകളില്‍ കണ്ണിലേക്കു കൊണ്ട് വരാന്‍ സാധിക്കുന്ന ഒരു സ്ത്രീയെയാണ് ഞാന്‍ വിജയിച്ചവളായി കണക്കാക്കുന്നത്; ചുളിവുകളെക്കുറിച്ചോര്‍ത്തു ആകുലപ്പെട്ടു , പിറ്റേന്ന് കൂടുതല്‍ ചുളിവുകള്‍ പ്രത്യക്ഷപെടുത്തുന്നവളെയല്ല . ഇഷ്ടമുള്ളത് കഴിച്ചും , കൃത്യമായി വ്യായാമം ചെയ്തും സംരക്ഷിക്കുന്ന ആരോഗ്യമാണ് , അളവു വെച്ച് പട്ടിണി കിടന്നും കൊഴുപ്പു നീക്കിയും നേടിയ സൗന്ദര്യത്തേക്കാള്‍ എനിക്കിഷ്ടം .
സുന്ദരിയായിരിക്കുക എന്നതില്‍ കവിഞ്ഞു, മറ്റനേകം കാര്യങ്ങളിലൂടെ നമുക്ക് സ്വയം കണ്ടെത്താനുണ്ട് , നമ്മുടെ വ്യക്തിത്വം രേഖപ്പെടുത്താനുണ്ട് . കൗമാരത്തിലും യൗവനാരംഭത്തിലും അളക്കുന്ന അതേ മുഴക്കോലാല്‍ , സ്ത്രീയെ ജീവിതം മുഴുവന്‍ അളക്കുന്നവര്‍, കാലത്തിന്റെ സ്വാഭാവിക പരിണാമങ്ങള്‍ക്കനുസരിച്ചു, പ്രായമാകാനും പാകപ്പെടാനുമുള്ള അവളുടെ അവകാശമാണ് നിഷേധിക്കുന്നത്. നാം നമ്മെ സൂക്ഷിക്കുന്നത് അവരുടെ പ്രശംസാ പത്രങ്ങളുടെ മാനദണ്ഡങ്ങള്‍ക്കനുസരിച്ചല്ല , മറിച്ചു നമ്മുടെ ആരോഗ്യത്തിനും സംതൃപ്തിക്കും സൗഖ്യത്തിനും വേണ്ടിയാവട്ടെ .
ശ്രീദേവി അന്തരിച്ചത് ഇതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കാരണങ്ങളാലൊന്നുമാവാതിരിക്കട്ടെ.
എന്ത് കൊണ്ടായിരിക്കാം ?
വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുന്‍പ് ശ്രീദേവിയുടെ ഭര്‍ത്താവിന്റെ വാക്കുകള്‍ ഒരു അഭിമുഖത്തില്‍ വായിച്ചതോര്‍ത്തു - അവരുടെ സൗന്ദര്യ സംരക്ഷണാര്ഥം അദ്ദേഹം ചിലവഴിക്കുന്ന വന്‍തുകയെയും ശസ്ത്രക്രിയകള്‍ക്കും മറ്റുമായി അവര്‍ നടത്തുന്ന വിദേശ യാത്രകളേയുമൊക്കെ പ്രതിപാദിച്ചു കൊണ്ട്. പിന്നീടൊരിക്കലും , സ്‌ക്രീനിലെ ശ്രീദേവിയെ സൗന്ദര്യത്തിന്റെ നിറകുടമായി കാണാന്‍ എനിക്ക് സാധിച്ചിട്ടില്ല . സുന്ദരിയായി ജനിച്ചു പോയി എന്നതിനാലോ , സൗന്ദര്യത്തിന്റെ അടിത്തറയില്‍ പണിതുയര്‍ത്തിയ പ്രൗഢിയിലും പ്രശംസയിലും ആയിരുന്നു ജീവിതം എന്നതിനാലോ , സമാനമായ മറ്റനേകം കാരണങ്ങളാലോ , പ്രായത്തിന്റെ മാറ്റങ്ങള്‍ ശരീരത്തില്‍ അനുവദനീയമല്ലാത്ത മറ്റൊരു സ്ത്രീ !
കൗമാരത്തിലെ എന്റെ ഇഷ്ടനടനായിരുന്ന അരവിന്ദ് സ്വാമിയെ , മണിരത്‌നം സിനിമയിലൂടെയുള്ള രണ്ടാം വരവിലെ ഇന്റര്‍വ്യൂയില്‍ കാണുമ്പോള്‍ , അദ്ദേഹത്തിന് കുടവയറുണ്ടായിരുന്നു. ബിസിനസ് സാമ്രാജ്യത്തെയും ആശയങ്ങളേയും പറ്റി ഊര്‍ജ്ജ സ്വലതയോടെ , വ്യക്തതയോടെ സംസാരിക്കുന്ന അദ്ദേഹത്തെ അപ്പോള്‍ ഞാന്‍ മുന്പത്തേക്കാളേറെയിഷ്ടപ്പെട്ടു. റോജ കണ്ട ദിവസങ്ങളില്‍ എന്റെ ഉറക്കം കെടുത്തിയിരുന്ന, ചിരിക്കുന്ന കണ്ണുകളുടെയും , ആകാര സൗഷ്ഠവത്തിന്റെയും പേരിലല്ല , വര്ഷങ്ങളിലൂടെ അദ്ദേഹം സ്വന്തമാക്കിയ കൃത്യമായ ജീവിത വീക്ഷണത്തിന്റെയും ആത്മവിശ്വാസത്തിന്റെയും പേരില്‍ .
പ്രായം നല്‍കുന്ന ഈ പ്രൗഢി, സ്ത്രീകള്‍ക്ക് , പ്രത്യേകിച്ച് വെള്ളി വെളിച്ചത്തില്‍ നില്‍ക്കുന്നവര്‍ക്ക് പലപ്പോഴും നിഷേധിക്കപ്പെടുന്നതെന്തു കൊണ്ടാണ് ? രണ്ടു മൂന്നു പ്രസവങ്ങള്‍ക്കു ശേഷവും , നാല്പതുകളിലോ അമ്പതുകളിലോ എത്തിയാലും, ഒതുങ്ങിയ അരക്കെട്ടിനും , ഉയര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന കഴുത്തെല്ലിനുമപ്പുറം, സ്ത്രീയെ വളരാന്‍ അനുവദിക്കില്ലെന്ന് നാം ശഠിക്കുന്നതെന്തിനാണ്? ഇതെല്ലാം കടുകിട പാലിച്ചിട്ടും, ആത്മവിശ്വാസമോ സന്തോഷമോ ഇല്ലാത്തൊരു സ്ത്രീയായിരുന്നു അവസാന വര്‍ഷങ്ങളിലെ ശ്രീദേവി എന്ന് അവരുടെ സുഹൃത്തുക്കള്‍ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നതെന്തു കൊണ്ടാണ്?
നാം കാലുതൊട്ടിരിക്കുന്ന കാലം എന്ന പുഴ അനുനിമിഷം ഒഴുകുകയാണ് . മാറ്റം പ്രകൃതി നിയമമാണ് . അതിനെ നിഷേധിച്ചു ചിറ കെട്ടുന്ന സമ്മര്‍ദത്തില്‍ ഇന്നത്തെ ഓളങ്ങള്‍ നമ്മള്‍ ആസ്വദിക്കാന്‍ മറക്കാതിരിക്കട്ടെ. ജീവിതം ഒഴുകട്ടെ , സ്വാഭാവികമായി . ഇരുപതുകളിലെ കവിളിന്റെ തിളക്കം , മുപ്പതുകളില്‍ കണ്ണിലേക്കു കൊണ്ട് വരാന്‍ സാധിക്കുന്ന ഒരു സ്ത്രീയെയാണ് ഞാന്‍ വിജയിച്ചവളായി കണക്കാക്കുന്നത്; ചുളിവുകളെക്കുറിച്ചോര്‍ത്തു ആകുലപ്പെട്ടു , പിറ്റേന്ന് കൂടുതല്‍ ചുളിവുകള്‍ പ്രത്യക്ഷപെടുത്തുന്നവളെയല്ല . ഇഷ്ടമുള്ളത് കഴിച്ചും , കൃത്യമായി വ്യായാമം ചെയ്തും സംരക്ഷിക്കുന്ന ആരോഗ്യമാണ് , അളവു വെച്ച് പട്ടിണി കിടന്നും കൊഴുപ്പു നീക്കിയും നേടിയ സൗന്ദര്യത്തേക്കാള്‍ എനിക്കിഷ്ടം .
സുന്ദരിയായിരിക്കുക എന്നതില്‍ കവിഞ്ഞു, മറ്റനേകം കാര്യങ്ങളിലൂടെ നമുക്ക് സ്വയം കണ്ടെത്താനുണ്ട് , നമ്മുടെ വ്യക്തിത്വം രേഖപ്പെടുത്താനുണ്ട് . കൗമാരത്തിലും യൗവനാരംഭത്തിലും അളക്കുന്ന അതേ മുഴക്കോലാല്‍ , സ്ത്രീയെ ജീവിതം മുഴുവന്‍ അളക്കുന്നവര്‍, കാലത്തിന്റെ സ്വാഭാവിക പരിണാമങ്ങള്‍ക്കനുസരിച്ചു, പ്രായമാകാനും പാകപ്പെടാനുമുള്ള അവളുടെ അവകാശമാണ് നിഷേധിക്കുന്നത്. നാം നമ്മെ സൂക്ഷിക്കുന്നത് അവരുടെ പ്രശംസാ പത്രങ്ങളുടെ മാനദണ്ഡങ്ങള്‍ക്കനുസരിച്ചല്ല , മറിച്ചു നമ്മുടെ ആരോഗ്യത്തിനും സംതൃപ്തിക്കും സൗഖ്യത്തിനും വേണ്ടിയാവട്ടെ .
ശ്രീദേവി അന്തരിച്ചത് ഇതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കാരണങ്ങളാലൊന്നുമാവാതിരിക്കട്ടെ.
EMalayalee Available in MediaAppUSA
Copyright © 2024 emalayalee.com - All Rights Reserved.
Webmastered by MIPL, Web Hosting Calicut Kerala
പ്രാരാബ്ധം തീരുമ്പോൾ മരണം ഉറപ്പ്‌!
നല്ലൊരു ചോദ്യമാണ് ശ്രീ ഫിലിപ്പ് ഇവിടെ വിചാരത്തിനു വിധേയം ചെയ്തിരിക്കുന്നത് . പ്രാരാബ്ധം തീരുമ്പോൾ മരണം ഉറപ്പ്‌! അങ്ങെനെയെങ്കിൽ എന്താണീ പ്രാരാബ്ധം?കർമ്മം ചെയ്യാതെ നമ്മുടെ ശരീരത്തിന് ഒരു നിമിഷം പോലും നിലനിൽക്കാൻ സാധ്യമല്ല .കർമ്മം ചെയ്യുന്നതിലൂടെ ഒരു സംസ്കാരം രൂപപ്പെടുന്നു .ഈ സംസ്കാരം നമ്മളിൽ ഒരു വാസന ഉണ്ടാകുന്നു. ഈ വാസന വീണ്ടും നമ്മെ കർമ്മം ചെയ്യാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു. ഇപ്രകാരം കർമ്മം -സംസ്കാരം-വാസന ,വാസന -കർമ്മം -സംസ്കാരം എന്ന ദേഹത്തിന്റെ ഈ ചാക്രികപ്രതിഭാസത്തെയാണ് / സ്വഭാവത്തെയാണ് പ്രാരാബ്ധം എന്ന് പറയുന്നത് .ഈ പ്രാരാബ്ധം തീരുമ്പോൾ മരണം ഉറപ്പ്‌!എപ്പോൾ പ്രാരാബ്ധം തീരുമെന്ന് ഒരാൾക്കും പറയാൻ സാധ്യമല്ല .ചിലപ്പോൾ പ്രസവിച്ചു വീണ ഉടനെ കുഞ്ഞിന്റെ പ്രാരാബ്ധം തീർന്നു മരണം സംഭവിക്കാം.ഏതു സമയത്തും ആർക്കും ഈ പ്രാരാബ്ധം തീർന്നു കാലത്തിൽ മരണം സംഭവിക്കാം .അതുകൊണ്ടു അകാലത്തിൽ ആർക്കും മരിക്കാൻ സാധ്യമല്ല .അകാല മരണം എന്ന പ്രയോഗം മലയാള ഭാഷയിലെ തെറ്റായ/ വികലമായ ഒരു ഭാഷാപ്രയോഗമാണ്.അകാലം എന്ന ഒരു കാലമില്ല .മരണം കാലത്തിൽ തന്നെയാണ് സംഭവിക്കുന്നത് .
ബാഹ്യ സൗന്ദര്യം, ആന്തരിക സൗന്ദര്യം രണ്ടുതരം .നമ്മുടെ വാങ്‌മയമാണ് ഏറ്റുവം നല്ല സൗന്ദര്യം .എത്ര സൗന്ദര്യമുള്ള പുരുഷനും ,സ്ത്രീയും ,എത്ര ആഭരണം ധരിച്ചാലും , വിലപിടിപ്പുള്ള. വസ്ത്രം ധരിച്ചാലും ,മേക്കപ്പ് ചെയ്താലും ,വായിൽ നിന്നും വരുന്ന വാങ്ങ്മയം അഴുക്കാണെങ്കിൽ എല്ലാ സൗന്ദര്യവും അവിടെ നഷ്ടപ്പെടുന്നു . ഇന്നല്ലെങ്കിൽ നാളെ കാലം നമ്മൾ നേടിയതെല്ലാം നമ്മളിൽ നിന്നും തിരിച്ചെടുത്ത് നമ്മളെ വെറും കങ്കാളമാക്കി തീർക്കുമെന്നതിൽ യാതൊരു സംശയുമില്ല.അതുകൊണ്ടു അസൂയയില്ലാത്ത , കാലുഷ്യമില്ലാത്ത ,പാരുഷ്യമില്ലാത്ത ചിത്തമാണ് നമ്മുടെ ഏറ്റവും നന്മ്മയാർന്ന സൗന്ദര്യം
ശ്രീദേവി മരിച്ചത് എങ്ങനെയെന്ന് ആർക്കും അറിയില്ല .കണ്ടോത്തു മുണ്ടനെ മുണ്ടോത്തു കണ്ടനാക്കുന്ന ആളുകളാണ് നമ്മുടെ പത്രക്കാർ .എന്തെങ്കിലും അച്ചടിച്ച് വന്നാൽ ശുദ്ധ നുണയാണതെന്നു വിശ്വസിക്കാൻ പത്രക്കാർ നമ്മെ പഠിപ്പിച്ചു.
(ഡോ.ശശിധരൻ)