നമ്മള് എല്ലാവരും ഭാഗ്യം ചെയ്തവരാണ്. ഉള്ളതിനെക്കാളും വില നമ്മള് പലപ്പോഴും ഇല്ലാത്തതിന് കൊടുക്കുന്നത് കൊണ്ടുണ്ടാകുന്ന വിഷമങ്ങളാണ് നമ്മുക്കുള്ളത്. എന്തെങ്കിലും ലഭിച്ചുകഴിഞ്ഞാല് പിന്നെ അടുത്തതിന് പിന്നാലെ ഉള്ള ഓട്ടമായി. ഉള്ളതിനെ പറ്റി ഓര്ക്കാനും അതിനെ ആഘോഷിക്കാനും നമുക്ക് സമയമില്ല. തിരക്കുപിടിച്ച ജീവിതത്തില് ഒന്നിനും സമയമില്ല, ജോലിയുടെയും മറ്റു പലതിന്റെയും സമ്മര്ദ്ദത്തില്ഓരോ ദിവസവും കടന്നുപോകുമ്പോള്, നഷ്ടപെടുന്നത് മനോഹരമായ നിമിഷങ്ങളാണ്. നമ്മുടെ കുടുംബത്തെയും, കുട്ടികളെയും സുഹൃദ് ബന്ധങ്ങളെയും ആഘോഷിക്കേണ്ട നിമിഷങ്ങള്.
ജീവിതത്തില് പലപ്പോഴുംആഗ്രഹിക്കുന്നതെല്ലാം ലഭിക്കില്ല, അതുകൊണ്ടു തന്നെ ഒഴുക്കിനൊപ്പം പോകാതെ വേറെ നിവ്രുത്തിയുമില്ല . എത്ര ദുഖമുള്ളില് ഒതുക്കി ആണെങ്കിലും ഒരു ചിരിയോടെ നമ്മള് ലോകത്തെ നേരിടും. വളരെ സന്തുഷ്ടരാണെന്ന് ഭാവിക്കുന്നവര്ക്കും ഉണ്ട് എത്ര നാള് ഇങ്ങനെ പിടിച്ചു നില്ക്കാന് കഴിയും എന്ന് സംശയിക്കുന്ന നിമിഷങ്ങള്. ആത്മവിശ്വാസം ഉള്ളവരും അരക്ഷിതത്തിന്റെ പിടിയില് നിന്ന് വിമുക്തരല്ല. ബലഹീനതകളും പരാജയങ്ങളും മറ്റുള്ളവരില് നിന്നും മറിച്ചു വെയ്ക്കാന് ഉള്ള ശ്രമത്തില് എവിടെയോ സ്വയം നഷ്ടപ്പെട്ടാല്, അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് ചെയ്യുന്ന ആദ്യത്തെ തെറ്റില് ഒരു കുറ്റബോധം ഉണ്ടാകും. മറ്റൊരാളെ വേദനിപ്പിക്കുമ്പോള്ചെറിയ വിഷമം തോന്നും. പിന്നങ്ങോട്ട് എല്ലാത്തിനും നമ്മുടേതായ ന്യായീകരണങ്ങള് ആയി.
നമ്മുടെ കുഞ്ഞുങ്ങള്ക്ക് ധാര്മികത ഇല്ലാത്ത സ്വാര്ത്ഥവും നിര്വികാരമായ അസ്തിത്വമാണോ നമ്മള് സമ്മാനിക്കുന്നത്?
എന്റെ ജീവിതത്തില് എന്തിനെയും നേരിടാന് ശക്തി തന്നിട്ടുള്ളത് ഞാന് ഒരു അമ്മയാണ് എന്ന ചിന്തയാണ്. ഒരു കുട്ടി ഉണ്ടായപ്പോള് ആ ജീവന് ഞാന് ഉത്തരവാദി ആണ് എന്ന തിരിച്ചറിവ് എന്റെ ജീവിതത്തെ വിലയിരുത്തുവാനും എന്റെ ശരി തെറ്റുകളെ നിര്ണയിക്കാനും കാരണമായി. ഒരു കുട്ടിയെ വളര്ത്തുക മാത്രമല്ല നല്ല രീതിയില് ജീവിച്ചു കാണിക്കേണ്ടതും ഒരു അമ്മയുടെ കടമയാണ്.
ഗര്ഭം ധരിക്കാനും പ്രസവിക്കാനും ഒരു സ്ത്രീ ആയി ജനിച്ചാല് കഴിയും. എന്നാല് അമ്മ എന്ന പദവിയോട് കൂടെ വരുന്ന ഭാരിച്ച ചുമതലകള്, അത് എത്ര പുസ്തകങ്ങള് വായിച്ചു പഠിച്ചാലും ആരെല്ലാംഉപദേശങ്ങള് തന്നാലും അതില് കൂടെ കടന്നു പോകുമ്പോള് മാത്രം മനസ്സിലാകുന്ന ഒന്നാണ്. ഒരു കുട്ടിയുടെ ജനനത്തോടെ ഒരു അമ്മയും ജനിക്കുകയാണ്. ശാരീരികമായും മനസികപരമായും ഒരുപാടു മാറ്റങ്ങള് ഉണ്ടാകുമ്പോള്മിക്ക സ്ത്രീകളും ഭയവും ആശങ്കകളും ഉള്ളില് ഒതുക്കി, എല്ലാം തങ്ങളുടെ നിയന്ത്രണത്തില് ആണ് എന്ന അഭിനയിച്ചു തുടങ്ങും, കാരണം അതാണ് അവരില്നിന്നും നാം പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത്.
കുട്ടികളുടെ ഭക്ഷണം, സുരക്ഷ, പഠനം മുതലായ അടിസ്ഥാന കാര്യങ്ങള് അമ്മമാര് ശ്രദ്ധയോടെ നിര്വഹിക്കും. എന്നാല് അവിടെ കഴിഞ്ഞോ ഒരു അമ്മയുടെ ഉത്തരവാദിത്തം? മക്കള്ക്കു വേണ്ടി ഉഴിഞ്ഞു വെക്കണം ജീവിതം എന്ന് ഞാന് പറയില്ല . ഇത് നിങ്ങളുടെയും ജീവിതം ആണ്. സ്വയം നഷ്ടമാവേണ്ട ഒരു ആവശ്യവുമില്ല, ആര്ക്കു വേണ്ടിയാണെങ്കിലും. പറഞ്ഞു കൊടുക്കാന് കഴിയുന്നതിലും ഉപരി നമ്മള്ക്കു ജീവിച്ചു കാണിച്ചുകൊടുക്കാന് കഴിയും.
വീടുകളില് നിന്നുമാണ് കുട്ടികളുടെ പഠനം ആരംഭിക്കുന്നത് . അച്ഛനും അമ്മയും തമ്മില്ഉള്ള സ്നേഹവും, പരസ്പര ബഹുമാനവും കണ്ടുവളര്ന്നാല് മാത്രമേ നാളെ മറ്റുള്ളവരുമായി ആരോഗ്യപരമായ ബന്ധങ്ങള് അവര്ക്കും സാധ്യമാവുകയുള്ളു. ഒരു ആണ്കുട്ടി അമ്മയെ കണ്ടാണ് ഒരു സ്ത്രീ ആരാണെന്നു മനസ്സിലാക്കുന്നത്. നാളെ മറ്റു സ്ത്രീകളോട് അവന് പെരുമാറുന്നതും അത് അനുസരിച്ചാവും.
സാഹചര്യങ്ങള് പലപ്പോഴും നമ്മുക്ക് അനുകൂലമാവില്ല. അതില് കുടുങ്ങി കിടന്നു മറ്റുള്ളവരുടെ സഹതാപം നേടാം, മക്കളുടെ മുന്പില് കഴിവില്ലായ്മ തെളിയിക്കാം. ഒരു തീരുമാനംഎടുക്കേണ്ട താമസം ഉള്ളു ജീവിതം അര്ഥപൂര്ണമാകുവാന്. അനീതികള്ക്കു മുന്പില് നിശബ്ദരായി നില്ക്കാനും, ക്രൂരതകള് സഹിക്കാനും ഭയം ഒരു കാരണം ആവരുത് . ഭയമില്ലാത്തവരായി ആരും തന്നെ ഇല്ല. ഇന്നത്തെ തലമുറയ്ക്ക് ആവശ്യം തന്റേടമുള്ള അമ്മമാരെയാണ്.
പുരുഷനും സ്ത്രീയും പരസ്പരം സ്നേഹിക്കുകയും, ബഹുമാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന, തുല്യത ഉള്ള, സത്യസന്ധത ഉള്ള, ആരോഗ്യപരമായ ഒന്നാവണം ദാമ്പത്യം. അല്ലെങ്കില് ഇന്നത്തെ തലമുറയില് പലരും പേരിനു വേണ്ടിയും മറ്റുള്ളവരെ കാണിക്കാന് വേണ്ടിയും മാത്രം നിലനിര്ത്തുന്ന വിവാഹബന്ധം എന്ന ആശയം വേണ്ടെന്ന് വെക്കും അടുത്ത തലമുറ.
നീ ഒരു പെണ്ണാണ് അതുകൊണ്ടു..... എന്ന് തുടങ്ങുന്ന നിരവധി നിയന്ത്രണങ്ങള് കേട്ടാണ് ഞാന് വളര്ന്നത്. ഒരു പെണ്കുട്ടിയെ അവള് ഒരു പുരുഷന് ഇല്ലാതെ അപൂര്ണ ആണ് എന്ന് ധരിപ്പിച്ചു, പുരുഷന്റെ ആവശ്യങ്ങള് നിറവേറ്റാന് ബാധ്യസ്ഥ ആക്കും. അതിനു വിവാഹം എന്ന് പേരും.
രാജകുമാരന്മാരെയെല്ലാംസിംഹാസനത്തില് നിന്ന് താഴെയിറക്കി സ്വയം പര്യാപ്തരാക്കുന്ന, അവരുടെ കടമകളും കര്ത്തവ്യങ്ങളും മനസ്സിലാക്കി കൊടുക്കുന്ന അമ്മമാര് ഉണ്ടായേ തീരു. സ്നേഹിക്കണം എന്നാല് കണ്ണുമടച്ചു ആവരുത്. അമ്മമാര് സ്നേഹത്തിന്റെ പര്യായം മാത്രം ആയാല് മക്കള് അത് തീര്ച്ചയായും മുതലെടുക്കും. മക്കളുടെ തെറ്റിനെ മറച്ചു വെക്കുകയും ന്യായികരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന അമ്മമാരാണ് അവരെ നശിപ്പിക്കുന്നത്. നല്ലതു പറഞ്ഞു കൊടുക്കാന്, ശാസിക്കാനും ശിക്ഷിക്കാനും അമ്മ കഴിഞ്ഞേ വേറെ ആളുള്ളൂ.
നിങ്ങളുടെ ജീവിതാനുഭവങ്ങളും നേട്ടങ്ങളും പരാജയങ്ങളും അവരുമായി പങ്കുവെക്കുകയാണെങ്കില്, നിങ്ങളെ കൂടുതല് അടുത്തറിയാനും മനസ്സിലാക്കുവാനും അവര്ക്കു കഴിയും. നമ്മള് സഞ്ചരിച്ച പാതയില് സഞ്ചരിക്കാന്, നമ്മുടെ ശരികളെ അനുസരിക്കാന് നിര്ബന്ധിക്കാതെ അവരോടൊപ്പം നമ്മളും വളരണം. മകനെയും മകളെയും ഒരുപോലെ കാണാനും വളര്ത്താനും നമ്മള് തയ്യാറാവണം. ജീവിക്കാന് ഉള്ള സ്വാതന്ത്ര്യവും സ്വപ്നം കാണാന് ഉള്ള അവകാശവും ആണിനും പെണ്ണിനും ഉള്ളതാണ്.
തീരുമാനങ്ങള് എടുക്കാന് അവരെ പ്രാപ്തരാക്കുക അല്ലാതെ അവര്ക്കുവേണ്ടി തീരുമാനങ്ങള് എടുക്കുകയല്ല രക്ഷകര്ത്തിത്വം. അവര്ക്കു പറക്കാന് ചിറകുകള് നല്കുക അവരിലൂടെ ആഗ്രഹങ്ങള് നേടാനും അടക്കി പിടിക്കാനും ശ്രമിക്കുന്നതിനെന്തിനാണ്? അവരുടെ ജീവിതം അവര് ജീവിക്കട്ടെ. ശുഭാപ്തി വിശ്വാസത്തോടൊപ്പം പ്രതിസന്ധികളെ നേരിടാന് ഉള്ള കരുത്തായി നമ്മള്ക്ക് കൂടെ നില്ക്കാം.
മക്കള്ക്ക് നിങ്ങളോടു തുറന്നു സംസാരിക്കാന് ഉള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം ഉണ്ടോ? നിങ്ങളുടെ മക്കളെ നിങ്ങള്ക്ക് എത്ര നന്നായി അറിയാം? അവര്ക്കൊരു പ്രശ്നം ഉണ്ടാവുമ്പോള് നിങ്ങളോടാകുമോ അവര് സഹായം ചോദിക്കുക? കാര്യം കാണാന് മാത്രം അല്ലെങ്കില് കാശിനാവശ്യം ഉള്ളപ്പോള് മാത്രമാണോ അവര് നിങ്ങളെ ഓര്ക്കുന്നത്? ജന്മം കൊടുത്തു എന്നുള്ളത് ശരി, പക്ഷെ എത്ര ആഴമുള്ള ബന്ധമാണ് നിങ്ങള് തമ്മില്? അവരുടെ കണ്ണില് നിങ്ങളെ പ്രതി സ്നേഹവും ബഹുമാനവും ഉണ്ടോ? ചുറ്റും നടക്കുന്ന കാര്യങ്ങള്ക്കു നേരെ കണ്ണടച്ച്ജീവിക്കുന്നവര്ആലോചിക്കേണ്ടത് നമ്മുടെ മക്കള്ഇന്നത്തെ ലോകത്തില് ജീവിക്കാന് പ്രാപ്തരാണോ എന്നാണ് . നാളെ ഒരു അന്യായം കണ്ടാല് അവര് അതിനെ എതിര്ക്കുമോ? അവര് എങ്ങനെ ഉള്ള വ്യക്തിത്വങ്ങള്ക്കുടമകളാണ് ?
പ്രയാസങ്ങളും പ്രശ്ങ്ങള് ഉണ്ടാവും എന്നാല് വെല്ലുവിളികളെ നേരിടാനുള്ള കരുത്തു ഒരു അമ്മയ്ക്കുണ്ട്. ആ കരുത്താണ് നിങ്ങളുടെ മക്കള് കാണേണ്ടത്, അറിയേണ്ടത്, അഭിമാനത്തോടെ ഓര്ക്കേണ്ടതും.
(രേഖാ ഫിലിപ്പ്, ഫിലഡല്ഫിയ, ഫോമാ വനിതാ പ്രതിനിധിയാണ്)
'Mother' is the most pious word we can find in the dictionary. But even 'mothers' have gone thru a metamorphosis in modern times. A mother's concern and care for their children are skewed for many a reason. The stress and stain of life take a lot out of the modern woman and the truth is that they are not getting adequate time to nourish and nurture their children. Another aspect of social life is that most mothers are single-handedly bringing up their children these days. This situation adds to the already strained fiber of their strength. Remarkably some of them have done a marvelous job of raising the children single-handedly. They deserve highest respect and honor in a society.
The society has realized that the mothers of to-day are the leaders who mold the future of the country. The children reflect what they are primarily taught by their mothers in their early development years. The mother is the ultimate comfort of any individual. Probably that is the reason everyone cries 'hamme'...when he/she gets injured. We have heard many stories how the mothers will go to any extent to protect her child from danger.
Finally, the writer deserves respect for bringing out some key aspects that are often ignored. Giving the child the opportunity 'to make decision on his/her own' is the prominent one among them. One day a year for the mothers is not enough.... Let their days be filled with love and care from their children from day 1 as a mother to the last day on earth.
Happy Mother's days!