രാത്രിയുടെ ഏകാന്തതയില്
ഞാനെന്നും കാതോര്ത്തു
കിടന്നിരുന്നു നിന്റെ വരവിനായെന്നും ..
രാവുകളിലെ എന്റെ മോഹങ്ങള്
നിന്റെ വരവിലെ സ്നേഹം
നിറഞ്ഞ ചെറുതണുപ്പായിരുന്നു
എന്നും എന്റെ ഉള്ളിലെ സ്വപ്നങ്ങള് ..
ചിന്നി ചിന്നി നീ മഴയായി
പെയ്തിറങ്ങുമ്പോള് മനസിന്റെ
കോണിലെ നറുസ്വപ്നങ്ങള്ക്കു
മഴവില്ലിന് വര്ണ്ണങ്ങളായിരുന്നുന്നെന്നും ..
എന്നാല് ഇന്ന് നീ എവിടെയോ
മറഞ്ഞിരുന്നു ഉഗ്രരൂപിണിയായി
തീര്ന്നിരിക്കുന്നു, കാടത്തം നിറഞ്ഞ
മനുഷ്യ മൃഗങ്ങള്ക്കു നിന്റെ
വരവിന്നു മിന്നാമിന്നി വെട്ടം
തേടിയുള്ള യാത്രയാക്കി മാറ്റി നീ ...
നീ കോരിചൊരിഞ്ഞപ്പോഴും
ഒരുതുള്ളി ദാഹജലത്തിനായി
ഓടിയലഞ്ഞവന് സര്വ്വതും മറന്നു ..
ഒട്ടിയ വയറുകള് മറന്നവന്
ജീവന് നിലനിര്ത്താനായി
കണ്ണുകള് പായിച്ചു നാലുപാടും ..
ഒന്ന് നീ പഠിപ്പിച്ചു
മനുഷ്യനാം മാടമ്പിമാരെ
പണവും ജാതിയും വര്ണ്ണവും
കുലീനതയും എല്ലാം മുറിച്ചു
മാറ്റി ഒന്നിച്ചുണ്ണാനും ഉറങ്ങാനും
നിന്റെ ചെറു തുള്ളികള്
ഒന്ന് ആര്ത്തലച്ചു പെയ്താല്
മാത്രം മതിയെന്ന് ....
സ്വപ്നങ്ങളില് ഒരിക്കല്
സ്നേഹമായി പെയ്തിറങ്ങിയ
നീയിന്നു ഞെട്ടുന്ന ഓര്മകളായി
തീര്ന്നിരിക്കുന്നു ഞങ്ങള്ക്കിന്നു ....