ചിലപ്പോള് ഞാന് ചിന്തിക്കാറും സുഹൃത്തുക്കളുമായും, എന്റെ അമ്മയുമായി പങ്കു
വെക്കാറുമുള്ള ചില ജീവിത സത്യങ്ങള് ഉണ്ട്. ചിലതൊക്കെ ചിലപ്പോള് വിഷമം
ഉളവാക്കുന്നതാണ്....സാധാരണ രീതിയില് കണ്ടു വരാറുള്ള ഒരു കാര്യമാണ്, പലരും
പലരേയും തൃപ്തിപെടുത്താന് അഥവാ `സുഖിപ്പിക്കാന്' നന്നേ കഷ്ടപ്പെടുന്നത്
കാണാറുണ്ട്...അതെ സമയം `ശരി' എന്ന സത്യം പലരും മറക്കുന്നു....ഈ കാര്യത്തെ പറ്റി
ഞാന് എന്റെ അമ്മയോട് സംസാരിക്കുമ്പോള് അമ്മ പറയുകയായിരുന്നു....എന്ത്
ചെയ്താലും ശരി ആയതു ചെയ്യുക...ചിലപ്പോള് സമൂഹത്തിന്റെ അംഗീകാരം കിട്ടിയില്ലെന്ന്
വരാം...പക്ഷെ ചെയ്യുന്നത് എപ്പോഴും നന്മാക്കയിട്ടെ ചെയ്യാവു എന്നതാണ് അമ്മയുടെ
പക്ഷം ...അമ്മ പറയുന്നത് ഈശ്വരന് മുമ്പാകെ ` സുഖിപ്പീരു' നടക്കില്ല...അവിടെയാണ്
സത്യം ജയിക്കുന്നത്..അവിടെയാണ് നമ്മള് ഉത്തരം പറയേണ്ടതും...സുഹൃത്തുക്കള് പറയും
നിലനില്പ്പാണ് പ്രശ്നം, അതുകൊണ്ട് സുഖിപ്പിചില്ലെങ്കില് ഫ്രെണ്ട്സ് പിണങ്ങും
അത്രേ...പക്ഷെ, എന്തിനു പുകഴ്ത്തി സംസാരികണം ഫ്രണ്ട്സിന്റെ മുന്പില്,
എന്നിട്ട് മാറി നിന്നിട്ട് മോശം അഭിപ്രായം പറയണോ..എന്തായാലും അങ്ങനെയുള്ള
ഫ്രണ്ട്സ് ഉള്ളതും ഇല്ലാത്തതും ഒരുപോലെയല്ലേ...മാന്യ വായനക്കാര് പരിഭവിക്കാന്
അല്ല എഴുതിയത് , ചിലതൊക്കെ കണ്മുന്നില് കാണുമ്പോള് എഴുതാതെ നിവര്ത്തി ഇല്ല
..ആരെയും നന്നാക്കാന് ഞാന് ഒരു മനശാസ്ത്രഞ്ഞ അല്ലെങ്കില് പോലും നന്മയുടെ
തുമ്പ് കിട്ടിയാല് പങ്കു വെക്കാം എന്ന് കരുതി എഴുതി എന്ന് മാത്രം
....എന്തായാലും അമ്മയുടെ വചനം കേള്ക്കാം ...കാരണം അമ്മയാണല്ലോ സത്യം! നന്മ അത്
എന്നും ശാശ്വതം ആണല്ലോ .....