ഞാനെന്തോ ചൊല്ലി മനം പിടഞ്ഞവളുടെ
തുളുമ്പുന്നു നൊമ്പരം കലങ്ങുന്നു കണ്ണുകള്
വര്ഷിച്ചു ധാരയായ് കണ്ണുനീര് തുള്ളികള്
പലതുള്ളി പെരുകുന്നു ഒഴുകുന്നരുവിപോല്
സാന്ത്വനമേകുവാന് ഞാന് ചൊന്ന വാക്കുകള്
പുഴയിലെ വെള്ളത്തില് പൊഴിയുന്ന മഴയായി
മഴയൊന്നടങ്ങുവാന് ക്ഷമയോടെ കാത്തുഞാന്
മാനം തെളിയവെ അരികത്തണഞ്ഞതും
നിറുകില് കരതലം കൊണ്ടു തലോടിയാ
പരിഭവം തീരുവാന് മാറോടു ചേര്ത്തതും
മുറുകെപ്പുണര്ന്നവള് പടര്ന്നൊരു ലതയായി
ഉരുകുന്ന മഞ്ഞുപോല് പരിഭവമകലുന്നു
പരിഭവം മാഞ്ഞതും രതിമോഹ ശലഭവങ്ങള്
അധര പുഷ്പങ്ങളില് മധു തേടിയലയവെ
അവളിലും കനലായി ഉണരുന്ന രതിഭാവം
ജ്വലിക്കുന്ന തീയായി ഉടലാകെ പടരുമ്പോള്
മഴയായി പെയ്തൊരാ തീ ഞാനണയ്ക്കവേ
കണ്ടു ഞാന് വീണ്ടുമാ കണ്കളില് നീര്ക്കണം
ആനന്ദ മൂര്ച്ചയില് തുളുമ്പുന്ന ജലകണം