എന്റെ സന്തോഷം ജനിച്ച നാളില്
ഞാനതിനെയുള്ളം കൈയിലാക്കി.
പുരയുടെ മുകളില്
കയറിനിന്ന്
ഒച്ചവച്ചു ജനം കേട്ടിടനായി
`വരികയെന് അയല്വാസികളെ
വന്നെന്റ
സന്തോഷം പങ്കിടുക'
കഠിനമാം സൂര്യന്റെ താപത്തിലും
ആഹ്ലാദം
നല്കുമിസന്തോഷമെ-
വരികവന്നെല്ലാരും പങ്കിടുക
വന്നെന്റ സന്തോഷം
പങ്കിടുക.
കണ്ടില്ലെന്നാലയല്വാസികളെ
കാണുവാനെന്മോദം
പങ്കിടാനായി
വിസ്മയം വന്നന്നെമൂടിനിന്നു
അയല്വാസികളെ
കണ്ടിടായ്കില്,
നിലാവുള്ള ഏഴുരാവുകളില്
ഒച്ചയിട്ടു
പുരമുകളില്നിന്ന്
`വരികയെന് അയല്വാസികളെ
വന്നെന്റ സന്തോഷം
പങ്കിടുക'
ഗൗനിച്ചിതില്ലാരുമെന്റെ ക്ഷണം
വന്നിലൊരുത്തരും
കാണുവാനായി.
തേടിയില്ലെന് സന്തോഷം പങ്കിടാനായ്
ഞാനുമെന്
സന്തോഷംമാത്രമായ്
വിളറിയെന് സന്തോഷമാലസ്യത്താല്
പങ്കിടാന് ഹൃദയങ്ങള്
കണ്ടിടായ്കില്
വിളറിയെന് സന്തോഷചെഞ്ചുണ്ടുകള്
മുത്തുവാനധരങ്ങള്
കണ്ടിടായ്കില്
മൂകതയെങ്ങും ചൂഴുന്നു നിന്നു,
എന്റെസന്തോഷവും
അസ്തമിച്ചു
എന്നേയ്ക്കുമായതുമാഞ്ഞുപോയി.
ശിശിരത്തില് പൊഴിയുന്ന
പാളികളും
മറവിയാല്മറയുന്ന ഓര്മ്മകളും
കാറ്റില്വിറയുമിലയുടെ
മര്മ്മരംപോല്
ഒരുമാത്രകൊണ്ടങ്ങുമാഞ്ഞുപോകും
(ഖലീല്ജിബ്രാന്റെ ആന്ഡ്
വെന് മൈജോയി വാസ്ബോണ്ന്റെ മലയാള കാവ്യാവിഷ്കാരം)