ഇന്ത്യയുടെ ആദ്യ പ്രധാനമന്ത്രിക്ക് രാജ്യത്തെ കുട്ടികളോടുള്ള സ്നേഹവാത്സല്യത്തിന്റെയും കരുതലിന്റെയും അടയാളപ്പെടുത്തലായുള്ള   'ചാച്ചാ നെഹ്‌റു ദിനമാണ്  (ശിശു ദിനം)'   നവംബർ 14 -മായി ബന്ധപ്പെട്ടുള്ള എന്റെ ആദ്യകാല ഓർമ്മ. കേരളത്തിൽ  ബാല്യകൗമാരങ്ങൾ ചിലവിടുകയും  'ഓൾ കേരള ബാലജന സഖ്യത്തിൽ ' സജീവമായി പ്രവർത്തിക്കുകയും ചെയ്തതാണ്  എന്നിലേക്ക്  നെഹ്രുവിയൻ ആശയങ്ങളോടുള്ള  അഭിവാഞ്ഛ ജനിപ്പിച്ചത്.  4 എച്ച് ക്ലബ്ബ് കഴിഞ്ഞാൽ  അന്ന്  ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ കുട്ടികളുടെ സംഘടനയായിരുന്നു ബാലജനസഖ്യം. തന്റെ പിൻഗാമികളുടെ ശോഭനമായ ഭാവിക്കുവേണ്ടി നെഹ്‌റു പകർന്നുതന്ന പ്രതിബദ്ധതയുടെ പാഠങ്ങൾ,  യുവതലമുറ നെഞ്ചോട് ചേർത്തത് ബാലജനസഖ്യത്തിലെ പരിപാടികളിൽ പങ്കെടുത്തുകൊണ്ടാണ്. 'നെഹ്‌റുവിന് ശേഷം ആര് ' എന്നത് ഇന്ത്യയിലുടനീളമുള്ള ജനമനസുകളിൽ അക്കാലത്ത് ഉത്കണ്ഠ  ഉളവാക്കിയ ചോദ്യമായിരുന്നു.

ചാച്ചാജിയുടെ വിയോഗത്തിന്റെ  57 വർഷങ്ങൾക്കിപ്പുറം ചർച്ചചെയ്യേണ്ടത്, 'ആധുനിക ഇന്ത്യയുടെ ശില്പി'യായി ആഘോഷിക്കപ്പെടേണ്ട അദ്ദേഹത്തിന്റെ പൈതൃകത്തെക്കുറിച്ചല്ല.
 മറിച്ച്, നിക്ഷിപ്ത താൽപ്പര്യങ്ങളുടെ പേരിൽ പരിപാവനമായ ആ  ജീവിതത്തെ കളങ്കപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട്  ചരിത്രത്തിൽ നിന്ന് എന്നെന്നേക്കുമായി  തുടച്ചുനീക്കാൻ നടന്നുവരുന്ന ശ്രമം  എങ്ങനെ തടുക്കാനാകും എന്നുവേണം ചിന്തിക്കാൻ. കേന്ദ്രത്തിൽ ഭാരതീയ ജനതാ പാർട്ടി അധികാരത്തിൽ വന്നതുമുതൽ, പ്രധാനമന്ത്രി നരേന്ദ്ര  മോഡിയും ഉദ്യോഗസ്ഥരും ചേർന്ന്,   കോൺഗ്രസ് പാർട്ടിയിലെ മുൻകാല നേതാക്കളെ വിമർശിക്കുന്നതോടൊപ്പം ജവഹർലാൽ നെഹ്‌റുവിനെ പ്രത്യേകമായി ഉന്നംവച്ചുകൊണ്ട്   അധിക്ഷേപിക്കുകയും  താറടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതായി നാം കാണുന്നു. ക്വിറ്റ് ഇന്ത്യ പ്രസ്ഥാനത്തെക്കുറിച്ചുള്ള നാഷണൽ ആർക്കൈവ് പ്രദർശനത്തിൽ പോലും നെഹ്‌റുവിന്റെ പേര് പരാമർശിച്ചിട്ടില്ലെന്നത് സാഹചര്യത്തിന്റെ ഗൗരവം വ്യക്തമാക്കും.

നിലവിലെ ഭരണത്തിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായിരുന്നു നെഹ്രുവിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ കൂടിയിരുന്ന നിയമസഭായോഗങ്ങൾ. പാർലമെന്റിലെ അംഗങ്ങളെല്ലാം രാജ്യത്തിന്റെ അഭിവൃദ്ധി മുന്നിൽക്കണ്ട് മികച്ച പ്രഭാഷണങ്ങളിൽ ഏർപ്പെട്ടിരുന്ന കാലയളവായിരുന്നു അത്. വിമർശകനെ പ്രതികാരബുദ്ധിയോടെ ഒരിക്കൽപ്പോലും  കാണാതിരുന്ന നെഹ്‌റു, തികഞ്ഞ  ജനാധിപത്യവാദിയായിരുന്നു. വിയോജിപ്പും തർക്കങ്ങളും ചർച്ചയുടെ അവിഭാജ്യ ഘടകമാണെന്ന് അദ്ദേഹം തിരിച്ചറിഞ്ഞിരുന്നു. ജനാധിപത്യത്തിൽ അത് അത്യന്താപേക്ഷിതമാണെന്ന്  മനസ്സിലാക്കിക്കൊണ്ട്  അങ്ങേയറ്റം ക്ഷമയോടും സംയമനത്തോടും കൂടിയാണ് അദ്ദേഹം വിഷയങ്ങൾ കൈകാര്യം ചെയ്തിരുന്നത്.
അഭിപ്രായവ്യത്യാസങ്ങളുടെ പേരിൽ ആളുകളെ നിരീക്ഷിക്കുകയും ശിക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന നിലവിലെ  ഭരണകൂടത്തിന്റെ രീതികൾ, ഇന്ത്യയ്ക്കുള്ളിൽ കഴിയുന്നവരെ മാത്രമല്ല  പ്രവാസികളെയും ഭയത്തിലാഴ്ത്തുന്നു. നെഹ്‌റു രാജ്യത്തിന് നൽകിയ സംഭാവനകളെ ഇകഴ്ത്തിയും, അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രശസ്തിയെ അവഹേളിച്ചും നീങ്ങുന്ന ദുഷ്ടശക്തികൾ രാജ്യത്തെ ഒന്നടങ്കം ദ്രോഹിക്കുകയാണ്.  ആസൂത്രണ കമ്മീഷൻ, ദേശീയോദ്ഗ്രഥന കൗൺസിൽ തുടങ്ങി അദ്ദേഹം സ്ഥാപിച്ച പല സ്ഥാപനങ്ങളും നീക്കം ചെയ്യുന്നതിന് പോലും അവർ മടിച്ചില്ലെന്നോർക്കണം.എത്ര വിമർശനശരങ്ങൾ എയ്താലും, ആ വിമർശകരൊക്കെ മണ്മറയുന്ന കാലത്തും, ജവഹർലാൽ നെഹ്‌റു ഭാരതീയരുടെ ഹൃദയത്തിലും മനസ്സിലും ഒരു ആരാധനാബിംബമായി തന്നെ നിലകൊള്ളും.വരും തലമുറകളും അദ്ദേഹത്തെ നെഞ്ചിലേറ്റും!  വിമർശകരെ ആദരിക്കാൻ ഇതുവരെയും ഒരു സ്മാരകവും ഉയർന്നിട്ടില്ലെന്ന് വീണ്ടും അടിവരയിട്ടു പറയട്ടെ. ആധുനിക ഇന്ത്യയുടെ ചരിത്രവുമായി വളരെയധികം ഇഴചേർന്നതാണ്, നെഹ്രു പതിപ്പിച്ച കാൽപ്പാടുകൾ.  രാജ്യത്തിന്റെ ഓരോ തന്മാത്രയിലും ഒരിക്കലും മായ്ക്കാനാകാത്ത ഏടായി അത് നിലനിൽക്കും.