സൂര്യകാന്തീ....പ്രിയ സൂര്യകാന്തീ
പ്രണയ വര്‍ണ്ണത്തിന്‍ സ്വര്‍ണ്ണകാന്തീ
നിന്നെയെനിക്കെത്ര ഇഷ്ടമെന്നോ
മെല്ലേ തലോടുവാന്‍ മോഹമെന്നോ...!!

സൂര്യനുദിക്കും വഴിത്താരയില്‍ നിത്യം
സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ നെയ്തു നീ നില്‍പതെന്തേ?
പ്രണയം പറഞ്ഞവന്‍ എത്തുന്ന നേരം
പരിഭവം പറയും പിണക്കമെന്തേ?
സ്വര്‍ണ്ണ കതിരിന്‍ പുടവയണിഞ്ഞു നീ
സുഗന്ധചാമരം വീശി നിന്നപ്പോള്‍
പ്രണയ രശ്മിതന്‍ ചുംബനപ്പൂക്കളാല്‍
പ്രിയതമന്‍ നിന്നേ തഴുകിയുറക്കിയോ?

കാതോട് കാതോരം കഥകള്‍ പറഞ്ഞും
നെഞ്ചോട് നെഞ്ചോരം പ്രേമം നുകര്‍ന്നും
സായന്തനത്തിന്റെ തീരത്തണഞ്ഞതും
മാനം കറുത്തതും നിങ്ങള്‍ മറന്നുവോ?

കാറ്റിലും കോളിലും മേഘം നിറഞ്ഞപ്പോള്‍
കാര്‍മേഘവാനില്‍ പ്രിയനും മറഞ്ഞപ്പോള്‍
കാലവര്‍ഷം കലിതുള്ളിയടുത്തപ്പോള്‍
ആടിയുലഞ്ഞുനിന്‍ ചെലയഴിഞ്ഞുവോ?

മണ്ണില്‍ കുതിര്‍ന്നു നീ മണ്ണോട് ചേരവേ
നിറമുള്ള സ്വപ്‌നങ്ങളില്ലാതെയാകവേ
ഓര്‍ത്തു ഞാന്‍ ജീവിതം നശ്വരമെങ്കിലും
കരളിലെ പ്രണയനശ്വര സത്യമേ...!!