നീലച്ചിറകുള്ള മൂക്കുത്തികള്‍ 42 - സന റബ്സ്

“നോക്കട്ടെ, പക്ഷെ വന്നില്ലെങ്കില്‍ പിണങ്ങരുത്. വിദേതിനരികില്‍ വരുമ്പോള്‍ അടുത്ത വട്ടം അവിടെ കയറാം.” നിരഞ്ജന്‍ അവളെ നോക്കി കൈവീശി നടന്നുപോയി.

“ഇപ്പോഴത്തെ പ്രതിസന്ധികള്‍ പരിഹരിക്കാന്‍ ഞാന്‍ തനൂജയുടെ സഹായവും അപേക്ഷയും സ്വീകരിക്കുന്നില്ല എന്നാണല്ലോ നിങ്ങളുടെ പരാതി. അതുകൊണ്ട് തനൂജ ഇന്‍കംടാക്സ് ഉദ്യോഗസ്ഥരുമായും മൌറീഷ്യസിലെ ഡോപ്ലര്‍ കമ്പനിയുമായും സംസാരിക്കട്ടെ. കാരണം മുന്‍പേ ഡോപ്ലര്‍ കമ്പനിയുടെ പ്രശനം വന്നപ്പോള്‍ അവിടേക്ക് ഡോളര്‍ അയച്ചതും സംസാരിച്ചതും തനൂജയായാണല്ലോ, സൊ ഇപ്പോഴും അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നതില്‍ നമുക്കു  വിരോധമില്ല.”

“എന്തിനാണ് റായ് ഇനിയിങ്ങോട്ടു വരുന്നത്? ഞാന്‍ സ്ഥിരമായി ഇനി റായുടെ അടുത്തായിരിക്കുമല്ലോ...” തനൂജ കയ്യിലെ നുരയുന്ന വൈന്‍ഗ്ലാസ് ചുണ്ടിലേക്ക്‌ ചേര്‍ത്തു.

“നോ, അച്ഛന്‍ ബിസി ആയിരിക്കും, രാത്രിയല്ലേ വരുള്ളൂ, അപ്പോഴേക്കും ഞാനൊന്ന് ഫ്രഷ്‌ ആവട്ടെ...”

“റായ്, കമ്പനിയും ഇന്‍കംടക്സ് പ്രോബ്ലവും സോള്‍വ് ആയിട്ടുണ്ട്‌. ഹാപ്പി ആയില്ലേ?” തനൂജ വല്ലാത്ത സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു. 

“അവര്‍ക്കെല്ലാം പൈസയാണല്ലോ വേണ്ടത്... അത് കൊടുത്താല്‍മതിയാകും”

“അങ്ങനല്ല റായ്, നമ്മുടെ യഥാര്‍ത്ഥ പ്രശ്നങ്ങള്‍ പരിഹരിക്കാനുള്ള വഴികൾ കണ്ടെത്തി എന്നാണ്.  ആളുകളെ നേരിട്ടുതന്നെ കണ്ടു കാര്യങ്ങള്‍ സ്പീടാക്കാന്‍ കുറച്ചു പൈസ മുടക്കി എന്നാണ് പറഞ്ഞത്.  വഴികള്‍ ക്ലീയറായാല്‍ മതിയല്ലോ...” തനൂജ വ്യക്തമാക്കി.

“അതെ, വഴികള്‍ ക്ലിയര്‍ ആയാല്‍ മതി” അയാള്‍ ആ വരികളില്‍  ഊന്നി.

“പിന്നെ റായ്.... എനിക്കൊരു പേര്‍സണല്‍ കാര്യം പറയാനുണ്ട്.”

തനൂജ പറഞ്ഞത് കേട്ട് കര്‍ട്ടന്‍ പുറകില്‍നിന്നും മുന്നോട്ടു വാരാനാഞ്ഞ മൈത്രേയി നിന്നു.

“എന്റെ ജീവിതത്തിലെ പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു കാര്യമാണ്, റായ് എങ്ങനെ ഈ വിഷയം എടുക്കുമെന്ന് എനിക്കറിയില്ല.” തനൂജ എഴുന്നേറ്റു  തന്റെ ഓറഞ്ച് സില്‍ക്ക്ടോപ്‌ വലിച്ചു നേരെയിട്ടു ദാസിനരികിലേക്കുവന്നു.

മൈത്രേയിക്കു  ദാസിന്റെ മുഖം മുഴുവനായും  കാണാന്‍ കഴിയുന്ന രീതിയിലായിരുന്നു ദാസ്‌  ഇരുന്നിരുന്നത്.

“റായ്.... ഞാന്‍ ഗര്‍ഭിണിയാണ്, അയാം പ്രഗ്നനന്റ്....!”

മൈത്രേയി നടുങ്ങിത്തരിച്ചുപോയി.

മൂന്നാല് നിമിഷത്തേക്ക് അവള്‍ക്കു ശ്വാസം കിട്ടിയില്ല. ഭൂമി വട്ടം കറങ്ങുന്നുണ്ടോ.... അവള്‍ കര്‍ട്ടനില്‍ അള്ളിപ്പിടിച്ചു.

ദാസിന്റെ കണ്ണുകളില്‍ ആദ്യം അവിശ്വസനീയതയും ഞൊടിയിൽ  ഭാവം മാറി ഒരു ചിരിയും ഉടന്‍തന്നെ സന്തോഷത്തിന്റെ പൂത്തിരിക്കഷണവും കണ്ട മൈത്രേയി വീണ്ടും നടുങ്ങി.

“റായ്...., നമ്മുടെ അന്നത്തെ രാത്രി ഓര്‍മ്മയുണ്ടല്ലോ....യാദൃശ്ചികമായി നമ്മള്‍ പെട്ടുപോയതാണെങ്കിലും ഞാന്‍ അന്ന് ഒരുപാട് സന്തോഷിച്ചിരുന്നു. ഒരു രാത്രിയെങ്കിലും റായ് എന്നെ സ്നേഹിച്ചല്ലോ എന്നത് വല്ലാത്തൊരു ജീവിതോന്മേഷം നല്‍കി. പക്ഷെ പ്രഗ്നന്‍സി ഞാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചതല്ല. ഈ അപ്രതീക്ഷിത ട്വിസ്റ്റ്‌ എന്റെ കരിയറിനേയും ജീവിതത്തേയും പ്രതികൂലമായി ബാധിക്കുമെന്ന് എനിക്ക് നന്നായറിയാം.”

ദാസ്‌ അനങ്ങാതെ അങ്ങനെതന്നെ ഇരുന്നു.

തനൂജയുടെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞിരുന്നു. അച്ഛന്‍ എന്താണ് പറയുന്നതെന്നറിയാന്‍ മൈത്രേയി ചെവി വട്ടം പിടിച്ചു.

തനൂജ തുടര്‍ന്നു. “എനിക്കറിയാം റായും മിലാനും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം. ഇപ്പോഴത്തെ വിഷമങ്ങള്‍ മാറി നിങ്ങള്‍ ഒരുമിക്കും എന്നും അറിയാം, അതുതന്നെയാണ് ഞാനും  ആഗ്രഹിക്കുന്നത്. റായ് സമ്മതിക്കുകയാണെങ്കില്‍ ഞാനീ കുഞ്ഞിനെ വളര്‍ത്താം, അതെനിക്ക്  റായ്യോടുള്ള ഇഷ്ടം കൊണ്ടാണ്. എന്നാല്‍ ഒരിക്കലും ആ കുഞ്ഞുമായി നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തില്‍ വരികയേയില്ല. എന്റെ കരിയര്‍ നഷ്ടപ്പെടാതെ തന്നെ പ്രസവിക്കാനും വളര്‍ത്താനും എനിക്കു  കഴിയുമെന്നും  റായ് മനസ്സിലാക്കുമല്ലോ... പുറംലോകത്തുനിന്നും അല്പകാലം മാറിനിൽക്കേണ്ടി വരുമെന്ന് മാത്രം."

എന്താണ് അച്ഛനൊന്നും മിണ്ടാത്തത്? മൈത്രെയിക്ക് ശ്വാസം വിലങ്ങി. തനൂജ ഇപ്പോള്‍ പുറം തിരിഞ്ഞാണു  നില്‍ക്കുന്നത്. അവളുടെ മുഖം കാണാന്‍ കഴിയുന്നില്ല. 

മുന്നോട്ടു കടന്നുചെന്നു അവളുടെ കവിളത്തടിക്കാന്‍ മൈത്രേയിയുടെ ശരീരം വെമ്പി.

“റായ് എന്താണ് ഒന്നും പറയാത്തത്? റായ് പറഞ്ഞാല്‍ ഈ കുഞ്ഞിനെ അബോര്‍ഷന്‍ ചെയ്തുകളയാനും ഞാന്‍ തയ്യാറാണ്. റായുടെ ജീവിതമാണ്  എനിക്കു മറ്റെന്തിനേക്കാളും  വലുത്. മിലാന്‍ ഒരിക്കലും ഇതറിയില്ല. മിലാന്‍ മാത്രമല്ല ആരുമറിയില്ല.”

വലിഞ്ഞുമുറുകിയ തന്റെ മനസ്സിനെ മൈത്രേയി ബലൂണ്‍ പോലെ അഴിച്ചു വിട്ടു. ഓ, അപ്പോള്‍ ബ്ലാക്ക് മെയില്‍ ചെയ്യാനായിരിക്കും ഇവളുടെ പ്ലാന്‍, ശരി ഡിമാന്റ് എന്താണെന്ന് കേള്‍ക്കട്ടെ....

ഇരുന്നിടത്തുനിന്നും എഴുന്നേറ്റ ദാസ്‌ തനൂജയുടെ തൊട്ടരികില്‍ വന്നു. അയാളുടെ കണ്ണുകളിലെ ഭാവം തനൂജയ്ക്ക്  മനസ്സിലായില്ല. ദാസിന്റെ മിഴികള്‍ അവളുടെ വയറിലേക്ക് നീണ്ടു ചെന്നു. കുറച്ചു നിമിഷങ്ങള്‍ അങ്ങനെതന്നെ കടന്നുപോയി.

പെട്ടെന്നാണ് ദാസ്‌ അവളുടെ ഇരുചുമലിലും കൈ വെച്ചത്. അയാളുടെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞിരുന്നു.

“തനൂജാ.... നീ സത്യമാണോ പറഞ്ഞത്? നീ ഗര്‍ഭിണിയാണെന്ന് പറഞ്ഞത് സത്യമാണോ? പറ.... ഒന്നൂടി പറ....”

 വല്ലാത്തൊരു ആവേശത്തോടെ ദാസ്‌ തനൂജയെ നെഞ്ചോട്‌ ചേര്‍ത്തു. അയാളുടെ കൈകള്‍ അവളുടെ വയറിലേക്ക് നീണ്ടു ചെന്നു. “സത്യമാണോ നീ പറഞ്ഞത്? ഇത് എന്റെ കുഞ്ഞാണെന്ന് പറഞ്ഞത് സത്യം തന്നെയാണോ....?"

തനൂജയും അമ്പരന്നുപോയി. ഒരു പൊട്ടിത്തെറി പ്രതീക്ഷിച്ചാണ് തനൂജ കടന്നുവന്നതുതന്നെ.

റായ് വിദേതന്‍ദാസ്‌ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. അയാള്‍ തനൂജയുടെ കൈ പിടിച്ചു കറക്കി വട്ടം ചുറ്റിച്ചു നെഞ്ചിലേക്ക് ചേര്‍ത്തു.

മൈത്രേയിക്ക് വിശ്വസിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. വാട്ട്‌ എ ബ്ലഡി ഹെല്‍.....

“റായ്... ആര്‍ യു റിയലീ സീരിയസ്?” അവിശ്വസനീയതോയോടെ തനൂജ അയാളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

“വൈ നോട്ട് തനൂജാ, എന്റെ കുഞ്ഞെന്ന് പറയുമ്പോള്‍ അതിനെ വെറുതെ എടുത്തു വേസ്റ്റ് ബിന്നില്‍ കളയാന്‍ ഉള്ളതാണോ? എന്റെ രക്തത്തെ ഏതെങ്കിലും ഓപ്പറേഷന്‍ മേശയിലെ കത്തിമുനകൊണ്ട് ഞെരിച്ചു  കൊന്നേക്കാന്‍ പറയുമെന്നാണോ താന്‍ കരുതിയത്‌? ഞാന്‍ അത്തരക്കാരനല്ല തനൂജാ.... താന്‍ എന്നെ മനസ്സിലാക്കാന്‍ കിടക്കുന്നതേയുള്ളൂ മൈ ഡാര്‍ലിംഗ്....”

അയാള്‍ വീണ്ടും അവളുടെ വയറില്‍ തൊട്ടു. “സത്യത്തില്‍ ഈ നിമിഷം ആഘോഷത്തിന്റെതാണ്; റായുടെ പരമ്പരയ്ക്ക് ഒരവകാശികൂടി...

“തന്നോടെനിക്ക് ദേഷ്യം ഉണ്ടായിരുന്നു തനൂജാ, പക്ഷെ ഈ നിമിഷം മുതല്‍ നീയെനിക്ക് ഏറ്റവുമേറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ടവളാണ്. റിയലി ഐ മീന്‍ ഇറ്റ്‌!”

“പക്ഷേ റായ്....” തനൂജ വിക്കി..... “റായ്.... റായുടെ വീട്ടുകാര്‍... മിലാന്‍...നിങ്ങളുടെ വിവാ....”

അവളെ മുഴുവനാക്കാന്‍ അനുവദിക്കാതെ ദാസ്‌ ആ ചുണ്ടില്‍ വിരല്‍ വെച്ചു. “മൈ സില്ലി ഗേള്‍.... അതിനേക്കാള്‍ എത്രയോ വിശേഷപ്പെട്ടതാണ് നീയെനിക്ക് നല്‍കിയ ഈ അമൂല്യസമ്മാനം! അതിനു മുന്നില്‍ ബാക്കിയെല്ലാം വെറും വെറും നിസ്സാരം...”

“ഇവിടിരിക്ക്...ഇവിടിരിക്ക്....”അയാള്‍ അവളുടെ കൈപിടിച്ച്‌ ഇരുത്താന്‍ ശ്രമിച്ചു.

വാതില്‍ തള്ളിതുറക്കപ്പെട്ടത്‌ അതേ നിമിഷത്തിലായിരുന്നു. 

വാതിലിനപ്പുറത്ത്‌ മിലാന്റെ മുഖം വന്നു . അതിനുമപ്പുറം സഞ്ജയ്‌ പ്രണോതി!

അകത്തേക്ക് നോക്കിയ സഞ്ജയ്‌ കര്‍ട്ടണ് പുറകിലെ മൈത്രേയിയെ ആദ്യം കണ്ടു. അയാളുടെ കണ്ണുകള്‍ കുറുകി.

മിലാന്‍ ദാസിനെയും തനൂജയെയും നേരിയ മന്ദസ്മിതത്തോടെ നോക്കി. ദാസിന്റെ കൈകള്‍ തനൂജയുടെ കൈകളിലാണ്.. മറഞ്ഞുനില്‍ക്കുന്ന മിത്രയേയും ഒരുമാത്ര മിലാന്‍ കണ്ടു.

വായുവിലെ സൂക്ഷ്മകണങ്ങൾക്കൂടി നിശബ്ദമായതായി ദാസ് അറിഞ്ഞു. സ്വന്തം പൾസ് മിടിക്കുന്നത് ചെവിയിൽ കേൾക്കാം!

മിലാന്‍ മുന്നോട്ടു നടന്നപ്പോള്‍  ഹാളില്‍ അവളുടെ  ഹൈഹീല്‍ ഷൂവിന്റെ ടിക്ക് ശബദം മാത്രം പ്രതിദ്ധ്വനിച്ചു.

“ഞാന്‍ നിങ്ങളുടെ വിലപ്പെട്ട സമയം അപഹരിക്കുന്നില്ല റായ് വിദേതന്‍ ദാസ്‌, എന്തോ സന്തോഷമുള്ള നിമിഷങ്ങള്‍ ആണെന്ന് മനസ്സിലായി, എന്ജോയ്‌ യുവര്‍ ഡ്രീം  ലൈഫ്....” മിലാന്‍ നാടകീയമായി മുന്നോട്ടുവന്നു.

“ഞാനിതു തിരികെ ഏല്‍പ്പിക്കാന്‍ വന്നതാണ്‌. ഈ വെഡിങ് റിംഗ്....” മിലാന്‍ വിരലില്‍ കിടന്ന മോതിരമൂരി അയാളുടെ മുന്നിലെ മേശയിലേക്കുവെച്ചു.

“ഭൂതകാലത്തിന്റെ യാതൊരു തിരുശേഷിപ്പും എന്നില്‍ നിലനിറുത്താന്‍ ഞാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല." അവൾ ഒന്നു നിറുത്തി.  

"ഗുഡ്ബൈ......”