നിങ്ങളുടെ ലേഖനവും കവിതയും ഞാൻ വിമർശിക്കുമ്പോൾ അതിനെ  വ്യക്തിപരമായി വ്യാഖ്യാനിക്കാൻ  നമ്മൾ തമ്മിൽ യാതൊരു വ്യക്തിപരമായ ബന്ധങ്ങളും ഇല്ല. നിങ്ങളെ നിങ്ങളുടെ എഴുത്തിൽ കൂടിയാണ് ഞാൻ അറിയുന്നത്.  ചിലപ്പോൾ നിങ്ങൾ എഴുതുന്നതിനോട് എനിക്ക് യോചിക്കാൻ കഴിയില്ല അത് തുറന്നു പറയുന്നതിൽ  എന്താണ് തെറ്റ്? പറയുന്ന വിധത്തിൽ ഞാൻ പല പ്രയോഗരീതികളും  ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്. ചിലർ എന്നെന്നേക്കുമായി എഴുത്ത് നിറുത്തി പോകണം എന്നും, മറ്റു ചിലർ, മറ്റുള്ളവരുടെ കണ്ണിൽ പൊടിയിട്ടു  സാഹിത്യത്തെ അവരുടെ ആഡംബര ജീവിതത്തിനു തൊങ്ങലായി ഉപയോഗിക്കുന്നതിനെ വെളിപ്പെടുത്തി കൊടുക്കാനും, ചിലരുടെ കഴിവുകളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കാനും ഒക്കെയായി നവരസങ്ങൾ ചേർത്ത് എഴുതാറുണ്ട്.  പ്രൊഫസർ. കുഞ്ഞാപ്പു എഴുതാറുള്ളത് എനിക്ക് മനസ്സിലാകാറില്ല.  മലയാള സാഹിത്യ കവിതയെ ഇത്രത്തോളം ഉത്കൃഷ്ടമായ അവസ്ഥയിൽ എത്തിച്ച നമ്മളുടെ പൂർവ്വ പിതാക്കളും മാതാക്കളും അവരുടെ പിൻതലമുറക്ക്‌ മനസ്സിലാകാതെ ഒന്നും തന്നെ എഴുതി വച്ചിട്ടില്ല. അത് സംസ്കൃതത്തിലായാലും.   എന്നാൽ പ്രോഫസ്സർ കുഞ്ഞാപ്പു കാവ്യാംഗനയെ  പരീഷണ ശാലയിൽ കീറിമുറിച്ച്, ഒരു രസതന്ത്രഞ്ജന്റെ പാടവത്തോടെ സംയോചിപ്പിച്ചു 'കഥാകവിത ' എന്ന ഒരു പുതിയ സാഹിത്യശാഖക്ക് ജന്മം നല്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ, ഞാൻ എന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ പരിധിയിൽ നിന്ന്കൊണ്ട് എതിർപ്പും, വിദ്വേഷവും, പരിഹാസവും, അവജ്ഞയും കാണിച്ചെങ്കിലും, എന്നെക്കാളും സംസ്കാരപരമായി അദ്ദേഹം എന്നോട് പെരുമാറി എന്നുള്ളത് ശ്ലാഘനീയമാണ്.  എന്റെ പേരുവച്ച്, അദ്ദേഹം ഒരു പുസ്തകം എഴുതി ആമോസോണിൽ  വില്പന  നടുത്തുന്നു ( എനിക്ക് അതിന്റെ ലാഭ വിഹിതം കിട്ടുന്നില്ല എന്നത് മറ്റൊരു സത്യം) . ഇത്രയും പറയാൻ കാരണം, ഇവിടെ ഒബ്സർവർ പറഞ്ഞതുപോലെ, ഒരു എഴുത്തുകാരൻ ദുർബ്ബലനായിരിക്കരുതു.  കംസനും, നാരദരും, ശകുനിയും, വിദ്യാധരനും. വായനക്കാരനും, അന്ത്രയോസും ഒക്കെ കാലാകാലങ്ങളിൽ അവതരിച്ചിക്കുന്നിരിക്കും. അധർമ്മം കൊടികുത്തി വാഴുമ്പോൾ ധർമ്മപാലനത്തിനായി അവധാരങ്ങൾ ഉണ്ടാകുന്നതുപോലെ .  നിങ്ങൾ എഴുതിയ ഹവ്വാ കവിതയും, പ്രോഫെസ്സർ കുഞ്ഞാപ്പുവിന്റെ 'മനസിലാവ കവിതകൾ' എന്നെ സംബന്ധിച്ചടത്തോളം 'ചൊറിതണങ്ങളാണ് പക്ഷെ ചോറിതണങ്ങളെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവരുണ്ടായിരിക്കാം ചിലർ മയക്കു മരുന്നുകൾ സ്വയം കുത്തിവച്ച് ആനന്ദം കണ്ടെത്താറുണ്ടല്ലോ ? നിങ്ങൾ എഴുതിയ ,

വന്നു

തന്നു 

തിന്നു  എന്നെഴുതിയ ഹവ്വാ കവിതയും ഈ ലേഖനവും എന്നെ സംബന്ധിചടത്തോളം ഒന്ന് തന്നെയാണ്.  ശശി തരൂരിനെയും ഗാന്ധിജിയെയും ഒരേ ത്രാസിൽ കയറ്റി ഇരുത്തി തുലനം ചെയ്യാൻ നിങ്ങൾ മുതിർന്നത് രണ്ടു കാരണങ്ങൾ കൊണ്ടായിരിക്കാം. 1) നിങ്ങളുടെ അഞ്ജത 2) അല്ലെങ്കിൽ നിങ്ങൾ ചെകുത്താൻ കയറി ചെല്ലാൻ ഭയപ്പെടുന്നടത്തു കടന്നു ചെല്ലാൻ ഭയമില്ലാത്തവനായിരിക്കും.  നിങ്ങളുടെ ലേഖനത്തിന്റെ വായന  ഞാൻ 'ദുർഭരണത്തിൽ നിന്ന് ഭാരത ജനതയെ മോചിപ്പിച്ച്,  ജീവിതം തന്നെയാണ് സന്ദേശം എന്ന് തെളിയ്ച്ചതുമാണ് ഗാന്ധിജി "  എന്ന ഭാഗത്ത് വച്ച് നിറുത്തി. കാരണം  ജീവിതത്തിന്റെ, സമൂഹത്തിന്റെ, ദേശത്തിന്റെ  ആണികല്ലായ കുടുംബ എന്ന മനോഹരമായ  ആശയത്തെ ഒരു ചില്ല് കുപ്പി നിലത്ത് എറിഞ്ഞു പോട്ടിക്കുന്നതുപോലെ  മൂന്ന് പ്രാവശ്യം നിലത്ത് എറിഞ്ഞുടച്ച വ്യക്തിയാണ് ശശി തരൂർ.  ഗാന്ധിജി സൗത്താഫ്രിക്കയിൽ  ആയിരുന്ന സമയം, താന്റെ ജാതിയിൽ താഴുന്ന ഒരുത്തന്റെ ശൌചാലയം  വൃത്തിയാക്കാൻ കസ്തൂർബയോട്‌  ആവശ്യപ്പെട്ടപ്പോൾ, അവർ അതിനെ നിരസിക്കയും, ഗാന്ധിജി അവരെ കയ്യേറ്റം ചെയ്യതതായും 'എന്റെ സത്യാന്വേഷണ പരീക്ഷണങ്ങൾ എന്ന പുതകത്തിൽ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ ഗാന്ധിജി  തന്റെ തെറ്റ് തിരുത്തി ജീവിതത്തെ  മറ്റുള്ളവർക്ക് ഒരു സന്ദേശമാക്കി മാറ്റി. എന്നാൽ തരൂർ നൽകുന്ന  സന്ദേശം, ' നിങ്ങൾ ഒരു സ്ത്രീയെ മടുത്താൽ ആ സ്ത്രീയെ ഏതു വിധേനയും പുറത്താക്കി മറ്റൊരു സ്ത്രീയെ പ്രാപിക്കുക, അങ്ങനെ നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ കാമശാന്തി കണ്ടെത്തുക"  ക്ഷമിക്കണം നടവയൽ ശശിതരൂർ എന്ന ഈ 'ആഡംബര പയ്യനെ'  ഗാന്ധിജി എന്ന എന്റെ ആരാധ്യ പുരുഷന്റെ അരികിൽ പോലും കൊണ്ടുവരാൻ ഞാൻ അനുവദിക്കില്ല.

'ഗിരിനിരകളളോളം  പഴക്കമുള്ള സത്യവും അഹിംസയും അല്ലാതെ പുതിയതായി ഒന്നും എനിക്ക് ലോകത്തെ പടിപ്പിക്കാനില്ല "

Sasi tharoor married three times .He is an educated person but his character was so bad.I agreed with vidyadaran.