കവിതേ നീ എന്റെ മുന്നില്
കരഞ്ഞു വീര്ത്ത മുഖവുമായി വരരുത്
മധുരമുള്ള ഓര്മ്മകളുമായി
തണുത്ത പ്രഭാതം പോലെ
തളര്ന്ന സന്ധ്യ പോലെ
നീയെന്നെ നോക്കരുത്
മിടുക്കനായ തത്തയെ പോലെ
പ്രണയം പ്രണയം എന്ന് ചിലക്കുകയുമരുത്
ചന്ദ്രനില്ലാത്ത രാത്രിയില്
ഒരു തിരി പോലുമില്ലാതെ
എല്ലു തുളച്ചു കയറുന്ന
തണുപ്പിന്റെ ചീളുകളെ വകഞ്ഞു മാറ്റി
ഇരുട്ട് കുടിച്ച് കൊഴുത്ത
എന്റെ കൂരയില് ശബ്ദമില്ലാതെ
ഒരു കള്ളനെ പോലെ നീ കടന്നു വരണം
ചുണ്ടുകള് കൊണ്ട് ഹൃദയവുമായി സംവദിക്കാന് കാത്തിരിക്കുന്ന എന്നെ
നീ ജ്വലിപ്പിച്ചൊരു തീക്കനലാക്കണം
കിഴക്ക് വെളുക്കും വരെ