ഇന്ത്യയിലെ മറ്റ് സംസ്ഥാനങ്ങളെ അപേക്ഷിച്ച് കേരളത്തിലെ തൊഴിലില്ലായ്മ നിരക്ക് ഉയർന്നു നിൽക്കുന്നതയാണ്‌ സ്ഥിതിവിവരക്കണക്കുകൾ രേഖപ്പെടുത്തുന്നത്. ന്യൂതനങ്ങളായ തൊഴിലവസരങ്ങൾ കണ്ടെത്തി വിദ്യാർഥികളെ പ്രാപ്തരാക്കുന്നതിന് ആവശ്യമായ നൈപുണ്യ പരിശീലനം നൽകുന്ന വിദ്യാഭ്യാസ സമ്പ്രദായം തീർച്ചയായും നടപ്പിലാക്കണം. സമൂഹത്തെ ബോധവൽക്കരിക്കുന്ന ഒരു ലേഖനത്തിന് അഭിനന്ദനം.

നന്നായിട്ടുണ്ട്. PSC റാങ്ക് ലിസ്റ്റിൽ ഉണ്ടായിട്ടും ജോലി ലഭിക്കാത്ത ആയിരക്കണക്കിന് ചെറുപ്പക്കാരെ നോക്കുകുത്തികളാക്കുന്ന രാഷ്ട്രീയ കോമരങ്ങൾ നാടിൻ്റെ ശാപം ആയിട്ടുണ്ട്.

എല്ലായിടത്തും വെള്ളം എന്നാൽ കുടിക്കാൻ ഒരു തുള്ളി പോലുമില്ലെന്ന് പറഞ്ഞപോലെയാണ് കേരളത്തിലെ തൊഴിലാളികളും തൊഴിലില്ലായമയും എന്ന് ഈ ലേഖനം ഓർമ്മപ്പിക്കുന്നു. തെങ്ങുകയറ്റം, കാളപൂട്ട്, വാർപ്പ് പണി, കിള, ചുമട്ടു തൊഴിൽ, ആശാരിപ്പണി, (പൊന്നുപ്പണിയാൻ ആളുണ്ട്, തട്ടാൻ മാത്രമല്ല നമ്പൂരി മുതൽ നായാടി വരെയുള്ളവർ) അങ്ങനെ വളരെ വലിയ ഒരു തൊഴിൽ രംഗത്തേക്ക് . ആളില്ല, പേന പിടിക്കുന്നവർക്ക് അതൊന്നും പറ്റില്ല. പേനകൊണ്ട് പണിചെയ്യുന്ന തൊഴിലാളികളുടെ എണ്ണം നോക്കുമ്പോൾ തുലോം കുറവാണ്. എന്നാൽ മറ്റു തൊഴിൽമേഖല തുറന്നുകിടക്കുന്നു. വിദ്യാസമ്പന്നർ എന്തെങ്കിലും വ്യവസായം ചെയ്യാമെന്ന് വച്ചാൽ രാഷ്ട്രീയക്കാർ സമ്മതിക്കില്ല. അപ്പോൾ പിന്നെ മലയാളിയുടെ നിത്യശാപമായ പ്രവാസജീവിതം തന്നെ ശരണം, ലേഖികക്ക് അഭിനന്ദനം. .

Thought-provoking article. Ms. Nambiyar did hit right in between the eyes but does anybody care?

‘Poochackaaru mani kettum?’ My dad was a farmer. Income from farming in Kerala is not a dependable source of income. As parents desire children to have a better future, they give best education to children. It is hypocrisy on my part to enjoy white collar job, and then advice others to go to farming. Especially when the price of agricultural products like rubber are controlled by industrialists who have influence with central government that sign trade agreements with other countries to import or export these products. With the farmers protest going on now and many farmers committed suicide and Central government not ready to listen to their grievances, the argument here is in tune with political agenda.