നുകം താഴ്ത്തി പണി തീര്ത്ത്
പകല് പോകും വഴിയ്ക്കുള്ളില്
തിരി വച്ച് വന്ന് നില്ക്കും-
കുങ്കുമസന്ധ്യേ
ചിരിമങ്ങി മുഖം താഴ്ത്തി
പടിക്കലീചോന്നപട്ടില്
തലതല്ലിപ്പിടയുന്ന
ഭീതി തന് കാറ്റേ
മുടിക്കെട്ടില് ജടത്തുമ്പില്
കറുത്ത മേഘങ്ങള് കെട്ടി
മഴത്തുള്ളിക്കുടം
പൊട്ടിച്ഛിതറി വീഴെ!
തളിര്പൊട്ടും മരത്തിന്റെ
തണുപ്പാര്ന്ന കരസ്പര്ശം
മഴത്തുള്ളിയിലത്താളം
കേട്ടിരിക്കവേ;
രാവുറങ്ങിമാഞ്ഞുപോയ-
നെല്വയലിന് പട്ടിനുള്ളില്
സൂര്യനൊരു മരതകക്കല്ല്
വച്ച് പോയ്!
കാലമെല്ലാം കണ്ട് പോയി
തേരിലെല്ലാം ചോരവാര്ന്നു
പൂമുഖത്ത് ഭൂമിവന്ന്
മണ്കുടം വച്ചു.
പുഴയുണ്ട്, കടലുണ്ട്,
നദിയുണ്ട്, നിറവുണ്ട്
മരമുണ്ട്, ഫലമുണ്ട്
പലതുമുണ്ട്
മനുഷ്യനാകുടം
പൊട്ടിച്ചുടച്ചതിന്
മീതെയൊരു മതില്
കെട്ടിച്ചുമര് കെട്ടി
കിരീടം വച്ചു
കിരീടത്തിന് മുള്മുനയില്
ശവക്കച്ചനെയ്തു നീങ്ങി
പടക്കോപ്പും പതിരുമായ്
ഇരുണ്ട ലോകം
ഉലയിലെ തീയിലാകെ
പുകയുന്നോരകക്കാമ്പില്
ജലം തൊട്ട് സ്വര്ണ്ണമാകെ
തിളങ്ങി നില്ക്കെ!
അരികിലോ ഭൂമി നീങ്ങി
ഇരു കൈയില് സൂര്യചന്ദ്ര-
വിളക്കുമായ് ഋതുക്കളെ
മുടിയില് ചൂടി.. .