മമഹൃദയമൊരുമധുരമകളിയത് പോലെ
തവവദനമൊരുകദനകവിതയത് പോലെ

മഞ്ഞിൽപ്പൊതിഞ്ഞപുലർകാലമത് പോലെ
മന്ദമായൊഴുകുന്ന കുഞ്ഞരുവി പോലെ

ഒരുനോക്കുകാണാനൊരുവാക്കു ചൊല്ലാൻ
ഒന്നല്ലൊരായിരം സ്വപ്നങ്ങൾ നെയ്യാൻ

ഇടവഴിയിലൊരു പഴയചെമ്പകച്ചോട്ടിൽ
ഇരവുകളും പകലുകളുമറിയാതെ നിന്നു

പലരുമൊരു ഭ്രാന്തിയെക്കണ്ടതുപോലെ
പരിഹാസരുചിയിലായെന്തോ മൊഴിഞ്ഞു

ഒരു പിൻവിളിക്കായ് കാതോർത്തു ഞാനും
മിഴിനീരുമായന്നകലേ മറഞ്ഞു .....