എനിക്കൊരു
ബാല്യമുണ്ടായിരുന്നുവെന്ന്
വിടർന്നു നിൽക്കുന്ന
മഞ്ഞ പൂവുകൾ
കാണുമ്പോഴൊക്കെയും ഞാനോർക്കും.

പിന്നെ
പതിഞ്ഞൊഴുകുന്ന
ഇന്നലെകളിൽ
സ്വപ്നം കാണുന്നൊരു പെൺകുട്ടിയെ
ഞാൻ
കണ്ടുമുട്ടും.

അവൾ
നിർത്താതെ വാചാലമാവുകയും
ഇടയ്ക്ക് ചിരിക്കുകയും
ചിലപ്പോൾ
കരയുകയും ചെയ്യും.

ഇടയ്ക്ക്
ഒരു യാത്ര പോലും പറയാതെ
അവൾ ഇറങ്ങി പോവുമ്പോൾ
ഞാൻ
തനിച്ചാവും.

അപ്പോൾ
തനിച്ചായി പോയതിൻ്റെ
നിശബ്ദ്ദതയിൽ
ഞാനെൻ്റെ
ഉള്ളകങ്ങളിൽ അവളെ തിരഞ്ഞിറങ്ങും.

മുതിർന്നു പോയ ശേഷം
ഞാനിപ്പോൾ
അധികം ചിരിക്കാറില്ലെന്നും
കരയാറില്ലെന്നും
അവളോടെനിക്ക്
പറയാൻ ബാക്കിയുണ്ട്..