ആര് കടം തന്നു
നഖംവെട്ടി -
സാന്ധ്യനക്ഷത്രമൊ !
മീതെ പടിഞ്ഞാറെ ചെരിവിൽ
കുരുത്തോലത്തിരശ്ശീലയ്ക്ക് പിറകിൽ
നിന്റെ പൊൻനഖച്ചീള്!
കരുതിക്കൂട്ടി നോക്കിയതല്ല
അങ്ങനെ നീ എന്നെയും നോക്കിയതാകാൻ വഴിയില്ല
നന്നായിട്ടറിയാമതൊക്കെ
എനിക്കും നിനക്കും.
നൂറായിരം പ്രണയിനികൾ
തങ്ങളുടെ പ്രേമരഹസ്യങ്ങൾ
കൈമാറുന്ന മൂന്നാമൻ പ്രപഞ്ചത്തിൽ
നീയല്ലാതെ മറ്റാരാണ്!
പൗർണ്ണമി രാവിൽ നീ മാറില്ലേ
ഒരു പൂമ്പൊടിയുടെ മെഗാ സൈസിലേക്ക്;
അത് എന്തിനാണ്?
ജന്മനാ പാതി ഉന്മാദികളായ
കവികളെയും കാമുകന്മാരെയും
പതിനാലു രാവിന്റെ ഇടവേളയിൽ
ചികിത്സിക്കുന്ന വ്യാജേന ചികിത്സിച്ച് ശരിക്കും കുതിരവട്ടത്താക്കുവാനൊ!
ഒരു നക്ഷത്രത്തിനും കാണില്ല
നിന്റെ അച്ചുതണ്ടിൽ തൊടാനുള്ള
കളിമിടുക്ക്.
തുടർച്ചയായ വിജയത്തിന്റെ
വിരസത നിമിത്തം
നിനക്ക് ഏറെ നീട്ടുവാനാകില്ല
കരിമേഘങ്ങൾക്കു പിറകിലെ
ഈ കണ്ണുപൊത്തിക്കളി.
ഇടവേളകളിൽ
കുളത്തിലും തടാകങ്ങളിലും മറ്റും
മുങ്ങാതെ മുങ്ങി അലകൾക്കൊപ്പം
ഉന്മത്തമായി ചാഞ്ചാടിയിട്ട്
നീ ഏകാകികളെ
കൂടുതൽ വേദനിപ്പിക്കുന്നത്
എന്തിനാണ്?
അതൊ
ആത്മാരാമനായ നീ
നാർസിസ്സിനെ അന്ധമായി
അനുകരിക്കയാണൊ?
നിന്റെ വേർപാടിന്റെ ദു:ഖത്തിലൊ
കുളങ്ങൾ കണ്ണീർക്കുളങ്ങളായത്
പുഴകൾ കണ്ണീർപ്പുഴകളായി തീർന്നത്
അമൃതിന്റെ കടൽ ഉപ്പുകടലായത്?
നേർത്ത വെള്ളിത്തലപ്പാവൂരി
ഒന്ന് കുടഞ്ഞപ്പോൾ നിന്റെ
പൊൻകുടുക്കുകളിൽ ചിലതു
മണ്ണിൽ ചിതറി വീണുവത്രെ!
അധികമാർക്കും അറിഞ്ഞുകൂടാത്ത
ഈ രഹസ്യം എനിക്ക്
ഓതി തന്നത് മറ്റാരുമല്ല;
വഴി തെറ്റി മുറിയിലേക്ക്
വന്ന ഒരു ചങ്ങാതി - മിന്നാമിനുങ്ങ്!
ഞാൻ ജാലകം വിട്ടാലും
കണ്ണടച്ചാലും നീ
ആ കുരുത്തോലത്തിരശ്ശീലയ്ക്ക് പിറകെത്തന്നെ കാണണം.
ചാന്ദ്രമൗനഹർഷദീപ്തിയിൽ
ഏകാന്തതയും ശാന്തതയും
നുണഞ്ഞ് ഞാൻ കണ്ണടക്കവെ
നീ എനിക്കു വേണ്ടി
ഇരുട്ടിന്റെ കറ്റകൾ അരിഞ്ഞെടുക്കണം.
നിന്റെ നനുത്ത വെളിച്ചം
ഒപ്പിയെടുത്തു തിളങ്ങുവാൻ
കൊതിയുണ്ടെനിക്ക്!
മരണാനന്തരസ്വപ്നത്തിലെങ്കിലും
നിന്നെപോലെ വിളങ്ങുവാൻ
കൊതിയുണ്ടെനിക്ക്!!