Read in magazine: https://mag.emalayalee.com/magazine/july2024/#page=50
ജീവിതത്തോളം വലിയ ജന്മമോ
ജീവിതത്തോളം വലിയ സ്നേഹമോ
നിനക്കു മതിയാവില്ലേ
നീയെന്നോട് സംസാരിക്കുമ്പോൾ
നമുക്ക് ജനിക്കാതെ പോയ കുഞ്ഞുങ്ങളെക്കുറിച്ച് ഉള്ളിൽ കരയാറുണ്ട്
എന്നു വിചാരിക്കുന്നതാണെനിക്കിഷ്ടം
ഇഷ്ടങ്ങളിന്മേൽ ഒരു മഴക്കാറ്റിനു പോലും
കുളിരണിയിക്കാനാവാത്ത വിധം വന്ധ്യയായി മേഘങ്ങൾ
നിനക്കൊപ്പം ജീവിക്കുന്നു
എന്നു നീ പറയാറുണ്ടെന്ന്
ആലോചിക്കുന്നു
വെയിലിൽ വെറുതെ തല കുനിയുന്ന
ചെറു ചെടി പോലെ ഒടുവിൽ
മണ്ണിലമർന്നു കിടക്കുമ്പോൾ
ഉത്തരം പറയാനില്ലേ എന്നു
മന്ദം തല പൊക്കി നോക്കും
ഒടുവിൽ നീയതു പറയും
നമുക്കു കുഞ്ഞുങ്ങളെന്തിന്
ഓരോ സന്ധ്യയിലും
നിന്റെ കണ്ണുകളിലുറങ്ങി
ഓരോ പുലരിയിലും
നിന്കണ്ണുകളിലുണർന്നു
ജീവിക്കുമ്പോൾ
ജനനമരണങ്ങൾ
കുഞ്ഞുങ്ങൾ കൂടുകൾ
കുടിവെയ്പ്പുകൾ എന്തിന്
ജീവിതത്തോളം വലിയ ജന്മമോ
ജീവിതത്തോളം വലിയ സ്നേഹമോ
നിനക്കു മതിയാവില്ലേ
കഭി കഭി മേരേ ദിൽ മേം പാട്ടിന്റെ ഓർമ്മയിൽ