വേദങ്ങളൊക്കെ സംസ്കൃതത്തിൽ എഴുതി വച്ചതുകൊണ്ട് ആർക്കും അതേപ്പറ്റി വിവരമില്ല. തത്വമസി എന്ന വാക്കിനറെ അർഥം പോലുമറിയില്ല എന്നിട്ടല്ലേ അതിന്റെ പൊരുൾ. കവി പറയുന്നപോലെ അറിവിലായുണരുക, അറിവിനെ പുണരുക ഉത്തിഷ്ഠത ജാഗ്രത പ്രാപ്യ വരാന്നിബോധത ക്ഷുരസ്യധാരാ നിശിതാ ദുരത്യയാ ദുർഗ പഥസ്ഥത് കവയോ വദന്തി[7] ആലസ്യം വിട്ടെഴുന്നേൽക്കാനും, ഉത്തമനായ ഗുരുവിനെ കണ്ടെത്താനുമുള്ള ആഹ്വാനത്തോടൊപ്പം, കടന്നുപോകേണ്ട വഴി കത്തിയുടെ മൂർച്ചയേറിയ വിളുമ്പിനെപ്പോലെ ദുർഗ്ഗമമാണെന്ന മുന്നറിയിപ്പും ഈ മന്ത്രത്തിലുണ്ട്. ഭാരതീയ ദർശനങ്ങളിലെ രചനകളിൽ പ്രമുഖമായ ഉപനിഷത്തുകളിൽ ഒന്നായ kadopanishathilaanu ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്. യമദേവനും നചികേതസ് എന്ന ബാലനുമായുള്ള സംഭാഷണത്തിലൂടെ ഉപനിഷത് തുടങ്ങുന്നു.

ഏതൊരു കൃതിയും അത് ലക്ഷ്യമാക്കുന്ന വായനക്കാരനിലേക്ക് എത്തുവാൻ എല്ലാവർക്കും ഒരുപോലെ പരിചിതമായ ഒരു ഭാഷയിൽ ആയിരിക്കും രചിക്കപ്പെടുക. പ്രാചീന ഭാരതത്തിൽ ഒരു ദേശീയ ഭാഷ എന്ന അംഗീകാരം ഉള്ള ഒരു ഭാഷയും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഇംഗ്ലീഷും ഇവിടെ വന്നിട്ടില്ല. വരേണ്യവർഗം ഒഴികെ ആരും തന്നെ അക്ഷരാഭ്യാസം സിദ്ധിച്ചവരായിട്ടും ഇല്ല. വിദ്യാഭ്യാസം ലഭിച്ചവരെല്ലാം തന്നെ ദേവഭാഷ എന്ന് അറിയപ്പെടുന്ന സംസ്കൃതത്തിൽ ആണ് തങ്ങളുടെ പഠനം നടത്തിയതും പൂർത്തിയാക്കിയതും. സ്വാഭാവികമായും ആ ഭാഷയിൽ കൂടുതൽ കൂടുതൽ കൃതികൾ ഉണ്ടാവാൻ അത് കാരണമായി എന്ന് മാത്രം കരുതിയാൽ മതി. പ്രാദേശിക ഭാഷകൾ എല്ലാം തന്നെ ഓരോ പ്രദേശത്തും ഓരോ രീതിയിലാണ് സംസാരിക്കുന്നതും ഉപയോഗിക്കുന്നതും. അത്തരം വ്യത്യസ്തതകൾ ഇല്ലാതെ ഒരു ഭാഷ എന്ന പരിഗണന സംസ്കൃതത്തിന് ലഭിച്ചിട്ടുമുണ്ട്.

സുധീർ സാറിൻ്റെയും ഹരി സാറിൻ്റെയും വിശദമായ അഭിപ്രായങ്ങൾക്കും അറിവുകൾക്കും നന്ദിയർപ്പിക്കുന്നു🙏 സുധീർ സർ പറഞ്ഞതുപോലെ ഭാരതീയ സംസ്കാരത്തിൻ്റെ ചിരന്തനമായ ഈടുവയ്പുകളായ് വിശേഷിപ്പിക്കുന്നവയാണ് വേദോപനിഷത്തു പുരാണേതിഹാസങ്ങളും മനുഷ്യ ചിന്തയുടെ ഉത്തുംഗ വിഹായസ്സിൽ വിഹരിക്കുന്ന വേദങ്ങളും ഉപനിഷത് ദർശനങ്ങളും ജീവിതത്തിൻെ അദ്ധ്യാത്മികവും ദാർശനികവുമായ തലങ്ങളെ സ്പർശിക്കുന്നവയും മനുഷ്യ ജീവിതത്തിന് വിലമതിക്കാനാകാത്ത മൂല്യങ്ങളും നിയമങ്ങളും മറ്റും ലളിതമായി പ്രതിപാദിക്കുന്നവയുമാണ്. അവയ്ക്കെല്ലാം തന്നെ വ്യത്യസ്തമായ രൂപത്തിലും ഭാവത്തിലും പരിണിത പ്രജ്ഞരായ വിദ്വാൻമാർ ഭാഷ്യങ്ങൾ രചിച്ചിട്ടുമുണ്ട്. ജ്ഞാനം എല്ലാവരിലും എല്ലാറ്റിലുംഅന്തർലീനമായിട്ടുണ്ടെന്നുള്ളത് ഒരു നിസ്തർക്ക സത്യമാണ് 'ഒരു പുൽക്കൊടിക്കുപോലും അതിൻ്റോതായ ജ്ഞാനമുണ്ട് . അത് അറിയുവാൻ സർവ്വജ്ഞനായ മനുഷ്യൻ ശ്രമിച്ചിട്ടില്ലെന്നു മാത്രം. ചിലർ അറിവില്ലായ്മ കൊണ്ട് "അറിവിൽ "അഹങ്കരിച്ചു നടക്കുകയാണ്. "വിദ്യകൊണ്ട് പ്രബുദ്ധരാവുക " എന്ന് ശ്രീനാരായണ ഗുരുദേവൻ അരുളി ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ലോകം കണ്ടിട്ടുള്ള മഹാൻമാരിൽ പലരും വിദ്യാലയങ്ങൾ കണ്ടിട്ടുള്ളവരല്ല. തോമസ് ആൽവാ എഡിസൺ ഇതിനൊരുദാഹരണമാണ്. ഭാഷകളെ കുറച്ച് ഹരി സാർ പറഞ്ഞ അറിവുകളെ അംഗികരിക്കുന്നു. ഭാഷകളുടെ മാതാവാണ് സംസ്കൃതം എന്നു പറയുന്നു. " നവീനങ്ങളായ എന്തെങ്കിലും കാര്യങ്ങൾ ഞാൻ ഓരോ ദിവസവും പഠിക്കുന്നു. വിജ്ഞാനമാണ് ഒരു മനുഷ്യനെ 'മനുഷ്യൻ ആക്കുന്നത് "" സോളമൻ്റെ ഈ വാക്കുകൾ അർത്ഥവത്താണ്. സർഗ്ഗധനരായ പലരും കവിതകളും മഹാകാവ്യങ്ങളും മറ്റും എഴുതി നമുക്ക് സമ്മാനിച്ചിട്ടുണ്ട് അതിൽ നിന്നും ജന്മാനാ നമുക്കു ലഭിച്ച അഭിരുചി കൊണ്ടും ആ നിമിഷം തോന്നിയതുപോലെ ഞാൻ ചില വരികൾ കുറിച്ചു .തെറ്റുകൾ ഉണ്ടാവാം തിരുത്തി തന്നു സദയം അനുഗ്രഹിച്ചാലും. രചനാ ദൈർഘ്യം ഭയന്നു നിർത്തുന്നു🙏

കാമ്പുള്ള കവിതകളും ഇ മലയാളിയിൽ വരുന്നതിൽ സന്തോഷം. തെക്കോട്ടോടി വടക്കോട്ടോടി കാൽ തട്ടി വീണു കണ്ടവർ ചിരിച്ചു ഇങ്ങനെ എഴുതുന്നവരും ഉണ്ട്.