ഖരവും സ്വരവും
കരം വിട്ടിടുമ്പോഴും
വിറ പിടിച്ചെൻ വിരൽ
നിര തെറ്റിടുമ്പൊഴും
കരൾ പകുക്കേണമെൻ
പ്രിയ കവിതേ
പ്രണയം പകുക്കുവാൻ
മരണം മറക്കുവാൻ
തുണയായി വന്നിടൂ
നീ കവിതേ
ആദിയിൽ നാദമായ്
അന്ത്യ പ്രലാപമായ്
ആത്മാവിലധിവസിക്കും
കവിതേ
അക്ഷരപൂജയാലർഘ്യം
സമർപ്പിച്ചു വന്ദിച്ചിടട്ടെ ഞാൻ
പ്രിയ കവിതേ