എത്ര മഹത്തരം ഈ കവിത. ഈ ഭൂമണ്ഡലം ഒരു രാഗസദസ്സാണ്. പ്രകൃതി പാടുന്നു പക്ഷി മൃഗാദികൾ പാടുന്നു. ശ്രുതിലയ താളങ്ങളുടെ ദിനരാത്രങ്ങൾ ഉരുളുന്നു. ഉരുളുകയാണ് അതുകൊണ്ടല്ലേ സംഗീതമാധുരി നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നത്. ഏഴും എഴുനൂറുമൊക്കെ മനുഷ്യഭാവനകൾ. വയലാറും എഴുനൂറിൽ പൂർണത കണ്ടുവോ? അനുഗ്രഹീതയായ കവയിത്രി പ്രപഞ്ച വീണയിലെ നാദങ്ങളെ സരസ്വതി ദേവിക്ക് അർപ്പിക്കുമ്പോൾ നമുക്ക് നല്ല കവിതകൾ വായിക്കാം. ടീച്ചർക്ക് നന്മകൾ നേരുന്നു.

നല്ല കവിത! ടീച്ചറിന് അഭിനന്ദനങ്ങള്‍ !

എത്ര മഹത്തരം ഈ കവിത....!! വാദ്യ മേളത്തിലെ കയറ്റിറക്കങ്ങൾ പോലെ പദങ്ങളുടെ സ്വര വിന്ന്യാസം ഏറെ മനോഹരം...!! ആശംസകൾ....!!