അവര്:
കരിയിലയും മണ്ണാങ്കട്ടയുമായിരുന്നു.
കബറിടത്തിലെ മാര്ബിള്
പാളിയില്
അങ്ങനെയായിരുന്നു
ആലേഖനം ചെയ്തിരുന്നത്.
കരിയില:
കിളികളും
സര്പ്പങ്ങളും
ഭിക്ഷാടകരും
വഴിപോക്കരും
തണലറിയവേ;
ഭൂവുറവിനെ
സിരകളിലേറ്റി,
സൂര്യതാപത്തെ
സിമ്പൂരരറിയാ!ി,
കരിവാതത്തെ
നീല
ഞരമ്പിലാക്കി,
ഒറ്റക്കാലില്
യുഗാരംഭം
മുതല്ക്കേ
തപംകൊണ്ട
മഹാതപസ്വിനി
അന്നപൂര്ണ്ണേശ്വരിയുടെ
ബാക്കിപത്രം;
കരിയില.
മണ്ണാങ്കട്ട:
സ്വര്ല്ലോക പൂരുഷര് മോഹിച്ച
ഭൂകന്യകള് ഉരുവാകും
മുമ്പേ
ആദാമിനെ രൂപപ്പെടുത്തിയ
തലച്ചോറ്;
നെറ്റിയിലെ
വിയര്പ്പ്
കൂട്ടിക്കുഴച്ച്
അപ്പം ചുടാന്
പഠിപ്പിച്ച
സര്വ്വംസഹയുടെ
മാര്വ്വിടം;
ചരാചരങ്ങള്ക്ക്
ഭാരമിറക്കാന്
ഉയര്ത്തിനിര്ത്തിയ
വിരിമാറ്;
മണ്ണാങ്കട്ട.
മണ്ണാങ്കട്ടയും
കരിയിലയും
കൂട്ടുകൂടി
തീര്ത്ഥാടനത്തിനിറങ്ങി.
കാറ്റുവന്നപ്പോള്
മണ്ണാങ്കട്ട
കരിയിലയ്ക്കു താങ്ങായി.
മഴവന്നപ്പോള്
കരിയില മണ്ണാങ്കട്ടയ്ക്കു
കുടയായി.
കാറ്റും മഴയും ഒരുമിച്ചപ്പോള്,
കരിയിലയും
മണ്ണാങ്കട്ടയും
വിറപൂണ്ട്്
ശയനപ്രദക്ഷിണമായി
കല്ലറയിലേക്കിറങ്ങി...
അവിടെയൊട്ടിയിരുന്ന്
അവര്
കാലത്തിന്റെ
ആവേഗങ്ങളെ
കുതൂഹലത്തോടെ നോക്കിക്കാണുന്നു;
അവരുടെ
കണ്പീലിത്തിളക്കമായി
മാര്ബിളില്
ഇന്നും
ആലേഖനം
ബാഷ്പബിമ്പു
ചൂടിനില്പൂ:
`കരിയിലയും മണ്ണാങ്കട്ടയും;
കാറ്റുവന്നപ്പോള്
മണ്ണാങ്കട്ട
കരിയിലയ്ക്കു താങ്ങായി.
മഴവന്നപ്പോള്
കരിയില മണ്ണാങ്കട്ടയ്ക്കു കുടയായി.'