നീ,

മരണമില്ലാത്ത ഓർമ്മകളുടെ

മാറിലുറങ്ങുന്ന മൗനമായിരുന്നു...!

പക്ഷേ...
നിന്റെ നിറഞ്ഞ മിഴികളെ
മഴത്തുള്ളികളുടെ പിന്നിലൊളിപ്പിച്ചു

നീയന്നെപ്പോഴും ചിരിക്കുമായിരുന്നു...!

എന്റെ ചിന്തകൾക്കന്നൊക്കെ

നിന്റെ ഗന്ധമായിരുന്നു...
എന്റെ രാത്രികളിലെന്നും നിലാവും
പകലുകളിലെന്നും നിഴലും
ചിന്തകളിൽ നിറയെ

നീയും കൂട്ടിരിക്കുമായിരുന്നു..!
എനിക്കെന്തെങ്കിലുമന്നെ -
ഴുതാൻ കഴിയുമായിരുന്നു.!

ഇന്നു നീ മൗനം വിജ്രംഭിച്ച 
പൊളളവാക്കുകളുടെ 
പുറ്റന്തോടിനുളളിനുളളിൽ

ഉറക്കം നടിക്കുന്ന മൗനമെന്നറിയുമ്പോൾ
ഒന്നിനുമാവാതെ
നിസ്സംഗതയുടെ

മഖാവരണമണിയുന്നു ഞാൻ..!