മഞ്ഞുകാലം പോലെയാകെ തണുക്കവേ-

വന്ന് പോകുന്നുണ്ട് വാക്ക്

കാറ്റിനെ കൈയില്‍ കുടഞ്ഞിട്ട് പോകുന്ന

ആറ്റുവക്കിന്‍ പടിക്കെട്ടില്‍!

ആമ്പലിന്‍ പൂവുമായ് പണ്ട് ബാല്യത്തിനെ

ആറ്റിക്കുറുക്കുന്ന നേരം

പിന്നില്‍ നിന്നെയ്തവര്‍ തല്ലിക്കൊഴിച്ചിട്ട-

മഞ്ഞുപൂവൊന്നുണ്ട് മണ്ണില്‍

സ്വപ്നങ്ങളെല്ലാമുടഞ്ഞ് പോയെങ്കിലും-

ചിത്രം വരയ്ക്കുന്ന വാക്ക്

വാക്കില്‍ നിന്നോരോ മുഖങ്ങളും മായുന്ന-

ഗോത്രപ്പകപ്പുറപ്പാടില്‍

നിത്യം പലായനം ചെയ്യുന്ന ദിക്കുകള്‍

കത്തിച്ച് തീര്‍ക്കുന്ന കാലം

മഞ്ഞുകാലത്തിന്റെ ചില്ലയില്‍ പാടുവാന്‍

ഒന്നുമില്ലെന്നൊരു പക്ഷി!

കൂടിന്റെ നാലകത്തോരോ പരാതിയും

നീറിപ്പിടഞ്ഞുനില്‍ക്കുമ്പോള്‍

പാടാത്ത പാട്ടുകള്‍ കേള്‍ക്കുവാനെന്ന പോല്‍-

വാതിലില്‍ മുട്ടുന്ന വാക്ക്!

വാക്കേ! ഇതാണിന്ന് മഞ്ഞുകാലം ധ്യാന-

ലീനം ഒരല്പം ഇരിക്കൂ

നമ്മള്‍ക്ക് വീണ്ടും പുനര്‍ജനിക്കാം പോയ-

ജന്മത്തിലെ വാശി പോലെ

നമ്മള്‍ക്ക് വീണ്ടും തളിര്‍ക്കാം മഴയ്ക്കുള്ളില്‍-

ഒന്നിച്ചിരുന്ന് പാടാം

ഓരോ ഋതുക്കളും ഭാഷയില്‍, പൂക്കളില്‍

വേറിട്ട് നില്‍ക്കുന്ന പോലെ.

ഈ ധ്യാനവും, മഞ്ഞുകാലവും മെല്ലെ നാം

ഭൂമിയോടൊപ്പം സഹിക്കാം...

==========================================