അഗ്നിപർവതം പുകയുന്നു മുന്നിലായ്
അഗ്നിഗോളങ്ങൾ എരിയുന്നു ചുറ്റിലും
കാലചക്രം കറങ്ങുമ്പോൾ മാനവാ ..
കാലിടറി നീ വീഴല്ലേ ഭൂമിയിൽ
ഈ യുഗത്തിൻ ഘടികാര സൂചികൾ
ഇനിയുമെത്രനാൾ വട്ടം തിരിഞ്ഞിടും
ഇന്നലെകണ്ട ദുഃസ്വപ്ന മത്രയും
നാളെയെത്തുന്ന യാഥാർഥ്യമാകുമോ ?
വന്യമായ വിചാരങ്ങൾ നമ്മളിൽ
അന്യമല്ലെന്നു തോന്നി തുടങ്ങവേ
ചെയ്തുകൂട്ടും അധമ പ്രവൃത്തികൾ
പെയ്തൊഴിയാത്ത തീ മഴ പോലവേ
നേരുകേടിനായുള്ളം തിളയ്ക്കുമ്പോൾ
നേരിനെന്തു പ്രസക്തി ഈ ഭൂമിയിൽ
ആർക്കുമാരോടുമില്ല പരിഭവം
നേർക്കുനേർ നിന്നു വെല്ലുവിളിച്ചിടും
സ്വന്തമാകണമെല്ലാം അവനിയിൽ
ചിന്തവന്നിടുമെങ്കിലോ നമ്മളിൽ
അന്തരിച്ചിടും സന്മാർഗ ചിന്തകൾ
എന്തിലുമില്ല കാരുണ്യ വാഞ്ചയും
വ്യർത്ഥമീമോഹം എന്നു ചിന്തിക്കുകിൽ
എത്തിടാമെന്നും നേർവഴിത്താരയിൽ
സ്വസ്ഥത കൈവരിച്ചീടുമാരിലും
സ്വർഗ്ഗതുല്യമാം ജീവിതം നിശ്ചയം .