നിൻമിഴികളിലൊരു  ഒരു നീലാകാശം മുഴുവനും കാണാനാവുന്ന വിധം തെളിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

അന്നെൻ മിഴികൾ നിൻ നേർക്ക് പായിച്ചപ്പോൾ തേജസ്സുറ്റ മിഴവാണല്ലോ       
എൻ മേനിയേ കുളിരണിയിച്ചത്.

സപ്തവർണ്ണത്തിലേ രക്തവർണ്ണം ആ കണ്ണുകളിൽ അനുരാഗവസന്തം  
പൂത്തുലഞ്ഞതിൻ കാന്തിയല്ലോ എന്നെ പ്രണയവതിയാക്കിയത്.

മഴയേ കാത്തവേഴാമ്പലായ്   
തീരത്തണഞ്ഞിരുന്ന എൻ അരികിലെത്തി നീ നനപ്പിച്ചതെൻ പുനർജന്മത്തിൻ സുകൃതമല്ലേ .

ഇന്നു നിൻ പാട്ടിൻ ശ്രുതിയാൽ വിരൽ തൊട്ടാൽ ഈണമീട്ടുന്നപോൽ വിതുമ്പുന്ന ഗിത്താറിൻ നാദമാവും എൻ മനം.

ആ മുഗ്ധ പ്രണയത്തിൻ മാനസാങ്കണത്തിൽ നർത്തനം ചെയ്യുന്ന മയിലായി ആടിടാം ഞാൻ....