അവർ 
രണ്ടു പേരുണ്ടായിരുന്നു..
പരസ്പരം 
ആകാശമെന്നും 
കടലെന്നും
വിളിച്ചിരുന്നു
ഒട്ടിയുറങ്ങാവുന്ന 
ചക്രവാളം തിരഞ്ഞു 
കാലങ്ങളോളം 
സഞ്ചരിച്ചിരുന്നു

കാതങ്ങൾ നീന്തിയും
കടവുകൾ താണ്ടിയും
തമ്മിൽ കണ്ട്
ഉമ്മകൾ കൊണ്ട് 
വെല്ലുവിളിച്ചിരുന്നു

പരത്തിലെങ്കിലും 
ഒന്നിച്ചു പാർക്കാൻ
രാപ്പകലുകൾ 
പ്രാർത്ഥനകളുടെ തസ്ബീഹ് കോർത്തിരുന്നതിലേറെ 
ഇഹത്തിൽ 
കാണാപ്പാടകലെ-
യാക്കിക്കളഞ്ഞതിന്
നിരന്തരം
പരാതികളുടെ ഉപ്പു മഴകളെ പറഞ്ഞയച്ചിരുന്നതിനാലാവും
ഒരു ഗ്രഹണ ദിവസം 
ഒരാൾക്ക് മറവിയും 
ഒരാൾക്ക് ഭ്രാന്തും 
പകുത്ത് പടച്ചവൻ
സ്വസ്ഥമായുറങ്ങിയത് ..