സുന്ദരമായൊരു ഭരണഘടനയാം
മിഠായി പൊതിയിൽ
പൊതിഞ്ഞു വെച്ചൊരിന്ത്യ
കാത്തുവെച്ചിടാൻ നൽകപ്പെട്ടതോ
മിഠായിമധുരമറിയാത്ത
ഒരു പറ്റം അന്ധരിൽ...

സ്നേഹമെന്നാൽ ചോരയിൽ
ചെന്നൊടുങ്ങും വാളിന്റെ മൂർച്ച പോലെ,
സമത്വമെന്നാൽ തൊഴിക്കപ്പെടും
തെരുവിലെ കൈകളിൽ
പതിയുമായിരങ്ങൾ മതിക്കും
ചെരിപ്പിൻ പാട് പോലെ...

നീതിയോ...?
കൂർത്തപല്ലുകളുള്ള ഭരണകൂടം
കടിച്ചൂമ്പി, കാർക്കിച്ചു തുപ്പിയ
ഉപകാരശൂന്യമാം രണ്ടക്ഷരം,

ആശിച്ചൊരു മൊന്ത
ദാഹജലംനുണയാൻ പോലും
ആനുവാദം വാങ്ങണം
പ്രതിഷേധങ്ങൾ കടിച്ചമർത്തണം
ആശയങ്ങൾക്കപ്പുറം
ആഗ്രഹങ്ങൾപോലും
കടിഞ്ഞാണിൽ പിടയണം
സ്വതന്ത്ര്യയിന്ത്യയിൽ ജീവിക്കാൻ
സ്വാതന്ത്ര്യം പാടെ വെടിയണം...

ഇന്ത്യയുടെ നിഴലിന്
നിസ്സഹായതയുടെ രൂപമാ,
ചോരയുടെ നിറമാ,
പട്ടിണിയുടെ കൈപ്പാ,
എവറസ്റ്റും ഹിമാലയനും പോലും
വിരണ്ടു പോകുമാകൃതിയാ...

ഭരണകൂടമെന്ന ചുഴലിയിൽ
കിടന്നു പിടയുമ്പോൾ,
മുറിവ് വീണത്
ചരിത്രഘടനയിലാ...
നീറിപ്പുകയുന്നതോ
ഘടന പണിതവരുടെ
വൈവിദ്ധ്യങ്ങളാൽ വർണ്ണാഭമായൊ-
രിന്ത്യയുടെ ചിത്രമാ...!

എഴുതണം പറയണം
മൂഷ്ട്ടീ ചുരുട്ടണം
ലോല ഹൃദയങ്ങളിൽ
കനലു നിറയ്ക്കണം
നമ്മളാവും ജനത
കൈകോർത്തു നിൽക്കണം..!