(ശ്രീരാമകഥാന്ത്യമാണ്‌ കാവ്യസന്ദർഭം. രാജധർമ്മപരതയാൽ 
സംഭവിച്ചുപോയ സിതാദേവീനഷ്ടത്തിൽ പശ്ചാത്താപവിവശനായി രാമൻ.)

രവിപോലൊളിവീശി രാമനോ,
ഭവമാലിന്യമിയന്നിടാതെയും,
പ്രഭയാൽ കനൽ ഗുപ്‌തമാക്കിയും,
കൃപയാൽ പോറ്റി ജനത്തെ നീണ്ടനാൾ.

അഥവാ, കഥ പൂർണ്ണമാകുവാ-
നധികം സംഗതി വേണമെന്നപോൽ,
വെറുതെ യുഗകേതുപാറിനി-
ന്നറിയിച്ചൂ, സുഖമത്രെ ജീവിതം.

പരിഹാരകയാഗമായിരം *1
വിരഹാൽ നോറ്റ വിഭാര്യമന്നവൻ
ചരിതവ്യ മഹൽപഥങ്ങളിൽ
പരിചോടാ അയനം തുടർന്നിനാൻ.

ഭൃഗുശാപമതാലെ സത്തമൻ
രഘുരാമന്നിഹ ജീവിതം ചിരം
അതിശുദ്ധമൊരേ ദീക്ഷയിലും
അതിശോകം നൽകി ജായഭക്തിയിൽ.

നിലയറ്റു പറഞ്ഞുപോയ് സ്വയം
പലവട്ടം മനുവംശമൗലിയും:
ശരിയാവുകയില്ല ജീവിതം--
ഇതുപോൽ കർമ്മവിപാകമെന്തഹോ!

(തുടരും)

*1. സ്വർഗ്ഗാരോഹണസമയത്ത് ശ്രീരാമന്റെ വയസ്സ് 11,000   വർഷം                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                എന്നു സങ്കല്പം. ത്രേതായുഗത്തിൽ ശരാശാരി മനുഷ്യായുസ്സ്                                                                                                                                     10,000 വർഷമായിരുന്നുപോൽ.  സീതാനഷ്ടത്തിൽ പശ്ചാത്താപവി                                                                                                                       വശനായ ആ പത്നീവ്രതൻ ഒരോ വർഷവും അശ്വമേധയാഗം       നടത്തി എന്നു കേൾവി.