ഒരു ഗവേഷകനായ പ്രോഫെസ്സർ കുഞ്ഞാപ്പു തന്റെ പരീക്ഷണശാലയിൽ (കളരിയിൽ) നിന്ന് കൃത്രിമ ബീജ സങ്കലനത്തിലൂടെ കഥാകവിത എന്ന ഒന്നിനെ പുറത്തേക്ക് ഇറക്കി വിട്ടിരിക്കുന്നു. ഇത് രാസ വസ്തുകൾ ചേർത്തു നിർമ്മിക്കുകയും പരീക്ഷണ നിരീക്ഷണങ്ങൾക്ക് വിദേയപ്പെടുത്തിയ ഒന്നല്ല. നേരെമരിച്ചു കഥയും കവിതയും കൂട്ടി കലര്ത്തുമ്പോൾ ആത്മ സംഘർഷം അനുഭവപ്പെട്ടു കാണും. കാരണം നൂറ്റാണ്ടുകളായി കഥകളേയും കവിതകളേയും കുറിച്ചുള്ള സങ്കൽപ്പങ്ങളെ തച്ചുടച്ചു ഭാവന മേമ്പൊടി ചേർത്തു ഗിനി പന്നികലാവുന്ന വായനക്കാരുടെ ഇടയിലേക്ക് ഇറക്കി വിടുകയാണ്. അവരുടെ പ്രതികരണം അനുസരിച്ചായിരിക്കും അടുത്തതിനെ പുറത്തേക്ക് വിടുന്നത്. കഥക്ക് ആവശ്യമായ ആശയം ഉണ്ട്. അവതരണം തുടക്കം പിരിമുറുക്കങ്ങൾ, കൂടാതെ വായനക്കാരിൽ ആകാംഷ ഉളവാക്കി മൂർദ്ധന്യത്തിൽ എത്തിച്ചു താഴെക്കൊണ്ടുവന്ന് വായനക്കാരനെ തൃപ്തി ഉള്ളവനാക്കുന്നതിൽ 'കഥകവി' വിജയിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇനി കവിതയുടെ വശം നോക്കാം! കവിതകളിൽ ആശയം ചാരത്തിൽ മൂടികിടക്കുന്ന ഒരു തീപ്പൊരിയാണ്. അത്തരം തീപ്പൊരി ഇവിടെ കാണാനില്ല. കവിതയിൽ 'നല്ല വാക്കുകൾ' അടുക്കും ചിട്ടയോടും അവതരിക്കുമ്പോൾ 'കഥകവി' ഇവിടെ കഥകളിൽ കാണാറുള്ളത്പോലെ, 'വാക്കുകളെ നല്ല' അടുക്കും ചിട്ടയോടും , അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇദ്ദേഹം ബിംബങ്ങളെ കൊണ്ട് വായനക്കാരെ ശ്വാസം മുട്ടിക്കുന്ന ഒരു പരീക്ഷണ കവി ആണെങ്കിലും ആ വെടികെട്ടു കതകവിതയിൽ കാണുന്നില്ല. സുന്ദരങ്ങളായ വാക്കുകളുടെ അഭാവം, വൈകാരിക ഭാവങ്ങളെ വെളിപ്പെടുത്തുന്ന സംവിധാനത്തിന്റെ കുറവ് കൂടാതെ കവിതയുടെ അവസാനം തീവ്രമായ വൈകാരികപ്രതികരണങ്ങൾ വായനക്കാരിൽ ഉളവാക്കാൻപോരുന്ന ചിന്തയുടെ ശുഷ്ക്കത തുടങ്ങിയവ ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ കഥാകവിത ഗിനി പന്നിയായ എന്റെ മുന്നിൽ ഒരു കവിതയായി തന്നെ ഇരിക്കുന്നു. എങ്കിലും അദ്ദേഹത്തിൻറെ കളരിയിൽ പയറ്റു തുടങ്ങട്ടെ! മറ്റു പല ഗിനി പന്നികുട്ടികളും വായനക്കാരായി ഉണ്ടല്ലോ? അവരുടെ അഭിപ്രായവും കേൾക്കാം