പിൻ വിളികളിലേക്ക്
കാതുകൾ കൂർപ്പിച്ചെന്നാലും
കാലുകൾക്ക്
പിന്തിരിയാനാവില്ലല്ലോ.
മനസെത്രയോ വട്ടം
തിരിഞ്ഞു 
നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു..

വസന്തത്തിൽ നിന്ന്
ഇറങ്ങി നടന്നതാണ്.

നിറങ്ങളും
സുഗന്ധവും
ആരവങ്ങളും....
ജീവിതമെന്നാൽ
സന്തോഷമാണെന്ന്
മനോഹരമാണെന്ന്
മൊഴികളിൽ...

മിഴികൾ
മൗനമായപ്പോൾ
സങ്കടമിറങ്ങിയത്
ഗ്രീഷ്മത്തിലേക്ക്...
ഉറഞ്ഞു കിടപ്പുണ്ടവിടെ...
ഉരുണ്ടിറങ്ങിയ
കണ്ണുനീർതുള്ളികൾ...