പൊട്ടക്കവിതകൾ വായിച്ച് ആളുകൾ ആത്മഹത്യ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.വാലും കൊമ്പുമില്ലാത്ത മൃഗത്തെ പോലെയാണ് ഈ കവിത. കാണാത്തത് കവിതയുടെ ഹൃദയം.

എൻറെ പൊന്ന് കവിത എഴുത്ത് സാറേ, എഴുതി വെച്ചിരിക്കുന്നത് ഒന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ലല്ലോ. ഒരുപക്ഷേ മനസ്സിലാക്കാൻ എനിക്ക് കഴിവില്ലാത്തതു കൊണ്ടായിരിക്കാം. പിന്നെ സാറിന് എന്തും എഴുതി വയ്ക്കാമല്ലോ. അതിനു സമയവും സ്വാതന്ത്ര്യവും ഉണ്ടല്ലോ? പക്ഷേ ഏതെങ്കിലും തരത്തിൽ കാശ് കൊണ്ടോ മറ്റ് ഏത് തരത്തിലും പ്രസാദിപ്പിക്കേണ്ടവരെ പ്രസാദിപ്പിച്ചാൽ ഇതിനൊക്കെ അവാർഡ് സുനിശ്ചിതമായി കിട്ടും. . ഒന്നും മനസ്സിലായില്ലെങ്കിലും ഭാവുകങ്ങൾ. ഇത്രയൊക്കെ എഴുതിയതല്ലേ? ഇരിക്കട്ടെ ഒരു ഭാവുകം.

ഏറ്റവും നല്ല കറമ്പൻ ചത്ത കറമ്പനാണെന്ന് ട്രമ്പ് പറയുന്നതുപോലെ ഏറ്റവും നല്ല കവിത മനസിലാകാത്ത കവിതയാണ്. ഹൃദ്യസ്ഥമാക്കണ്ടല്ലോ! വായിച്ചിട്ട് ചവറ്റുകൂട്ടയിലേക്ക് ഒരേറുകൊടുക്കാമല്ലോ.

ഇത്തരം കവിതയ്ക്ക് പറ്റിയ ഒരു പേരുണ്ട്. ആ പേരാണ് ഇങ്ങേര് ചാക്ക് എന്ന് കൊടുത്തിരിക്കുന്നത്. ഏതാണെങ്കിലും ഇത്തരം കവിത എഴുതുന്ന, ആൾക്കാരെ പൊക്കാൻ ചൊറിയാൻ അവാർഡുകൾ വാരിക്കോരി " ചാക്കിൽ ആക്കി, ചാക്ക് നിറയെ കൊടുക്കാൻ ഇവിടെ ആൾക്കാരെ മെഗാ സംഘടനക്കാരും ഒക്കെ ഉണ്ട്.

ചാക്ക് വായിച്ചു...!! ഒരു കീറച്ചാക്കിന്റെ വായനാനുഭവം തന്ന കവിയ്ക്ക്?? ആശംസകൾ..!! കാടുകയറാത്ത ഭാവനകൾ ഇനിയുമുണ്ടാവട്ടെ...!!🙏

"പ്രാസവുമർത്ഥവുമിടചേർത്തതി- ലുള്ളാസ്യരസങ്ങളുമങ്ങുളവാക്കി തീർക്കും നല്ലൊരു കവിയുടെ കവിതകൾ കേൾക്കും പരീക്ഷകളെത്ര രസിക്കും? കർണ്ണങ്ങൾക്ക് സഹിക്കാതുള്ളൊരു വർണ്ണമതാക്കി ചൊല്ലും ദുഷ്ക്കവി; ഇത്ഥം സൽക്കവി ദുഷ്കവിഭേദം സിദ്ധമതായി വരുമെന്നതിനർഥം"

വാക്കുകൾ കൂട്ടി നമ്പിയദ്ദേഹം 'ചാക്കി'ൽ കവിത തീർക്കുനേരം ഭാവന വന്നു വാതിലിൽ മുട്ടി. ഭാവം മാറി നമ്പിയാരാകെയിളകി, ഭാവനയെയവൻ ചാക്കിലാതാക്കി പോവാൻ ബഹളം കൂട്ടുംനേരം ചാക്കുകൾ കീറി ഭാവന ചാടി 'കീറ- ചാക്ക'ത കണ്ടു ജനങ്ങൾ ഇളകി. പ്രതിഷേധങ്ങളീമലയാളിയിൽ പ്രതിദിനമിങ്ങനെ കണ്ടുതുടങ്ങി. കവിതകൾ ചൊല്ലാൻ അറിയില്ലേലും അവിടുന്നങ്ങു പൊറുത്തീടേണം. കീറരുതെ ഭാവനയല്ലേ, മാന്തിയും കീറിയും ചാക്കിനു തുല്യമാക്കരുതവളെ'

ചാക്ക് എന്ന പ്രതീകത്തിലൂടെ ഒരു കാൻസർ രോഗിയുടെ വിഹ്വല ചിന്തകൾ ആവിഷ്ക്കരിക്കാനായിരുന്നു എന്റെ ശ്രമം. അത് പരാജയപ്പെട്ടതായി ചിലർ വ്യാഖ്യാനിക്കുന്നു. ഭൌതിക പ്രശ്നങ്ങൾക്ക് പരിഹാരം ഭൌതികതയിലേറെ ആത്മീയതയിലാണെന്ന് ചൂണ്ടിക്കാട്ടുവാനും ഞാൻ ശ്രമിച്ചിരുന്നു. ഇതൊന്നും മനസ്സിലാക്കാനുള്ള സഹൃദയത്വം ചിലർക്കുണ്ടായില്ല എന്ന വസ്തുത ദൌർഭാഗ്യകരമാണ്. എങ്കിലും സഭ്യതയുടെ അതിര് ലംഘിക്കാതെ അഭിപ്രായങ്ങൾ കുറിച്ച മാന്യവായനക്കാർക്കെല്ലാം നന്ദി! ഈ സന്ദർഭത്തിൽ എന്റെ 'ഈ നിമിഷം' എന്ന കവിത വായിച്ചതിനുശേഷം ഒരു സുഹൃത്ത് എനിക്കെഴുതിയ സന്ദേശം ഇവിടെ ചേർക്കുന്നതു അനൗചിത്യമാകി ല്ലെന്നു കരുതട്ടെ: "Difficult to understand the meaning. Malayalam poems require reading and rereading to make sense out if it. I have used chat gpt and this is what I got:- The Malayalam poem "ഈ നിമിഷം" ("This Moment") by Venu Nambiar, published on December 19, 2024, in Emalayalee, delves into the transient nature of existence and the profound significance embedded within fleeting moments. The poem opens with a metaphor likening the present moment to an ever-blooming dewdrop flower, symbolizing purity and the ephemeral beauty of life. The speaker acknowledges an inability to offer darkness, perhaps indicating a refusal to dwell in negativity or sorrow. Nambiar reflects on the duality of the moment, which can manifest as either a flower or a thorn, emphasizing its impermanence and unpredictability. He asserts that the present is neither a stepping stone to another point nor a transient phase but possesses its own intrinsic value. The poem further explores the dichotomy of blossoming and withering as inherent aspects of the moment, highlighting the instability within the persistence of love. The speaker suggests that in this moment, there are neither guests nor hosts; both individuals are uninvited attendees at a transient gathering, facing the possibility of being driven to hell if deceit is exposed, or finding a room in heaven if they become martyrs. Nambiar touches upon the minor roles played in the crimes of the moment and the madness of the present, indicating a shared responsibility in the unfolding of events. The speaker's remorse is conveyed through unspeakable words, with tears serving as a temporary expression of repentance. The poem questions whether the moment, characterized by oscillations, is a fragile illusion destined to shatter, prompting contemplation of the transient nature of experiences. The speaker advises against alarm, suggesting that emotions like surprise, confusion, and sorrow are merely fleeting waves in the ocean of moments. A detached observation might reveal that such a perspective could anchor tranquility in a sea of unrest. The poet expresses a desire for the beloved to one day truly witness the paradise of bliss, even in the speaker's absence. However, when attempting to articulate the clarity of the moment, words become indistinct, indicating the ineffability of certain experiences. Nambiar concludes by emphasizing the importance of yielding to the moment, not through physical union, but by existing as two diminished presences beyond the constraints of time and space, basking in the moonlight. He expresses confidence that, despite numerous shocks, the innocence preceding them can be rediscovered and reclaimed. Within the limitless boundaries of the moment, the poet hopes that this realization will occur, if not today, then tomorrow. In "ഈ നിമിഷം," Venu Nambiar intricately weaves themes of temporality, love, and the human condition, inviting readers to reflect on the profound essence of each passing moment and the delicate balance between permanence and transience."

Dear Venu Nambyaar, don’t you be fazed by what these folks write here in Emalayalee about the latest of your umpteen poems. I say this on behalf of Sargavedi NY. U are great, inemulably, unapproachably. I remain with great appreciation & admiration, & with a humble reader request that u append some Footnotes (like I do sometimes) so your metaphors and imageries and abracadabra become intelligible to us readers who are not yet up to par w/u. Yours adoringly,

Please excuse the English. I felt too offended by these carping remarks that I didn’t have the patience to sit down at my pc to type out my say in Malayalam. So be at peace w/us, for here I wait for ur next piece,

Please forgive us. I say this as a lifelong reader (contributor/promoter). Shree Venu Nambyaar write on, on & on, and please give us more of such from ur muse.

കാവ്യത്തിന്റെ ഭാവ ഘടനയിലാണ് ഔചിത്യം സൃഷ്ടിക്കപെടുന്നതെന്ന് കവി മനസ്സിലാക്കേണ്ടതുണ്ട്. കാവ്യസ്വരൂപത്തിന്റെ പ്രാണനാണ് പദപ്രയോഗത്തിലുള്ള ഔചിത്യബോധം. കാൻസർ രോഗിയുടെ ശരീരത്തെ’ചാക്കായി’ കാണുന്ന കാവ്യസൗന്ദര്യത്തിൽ ഔചിത്യമുണ്ടെന്ന് ഒരിക്കലും വിശ്വസിക്കുന്നില്ല.ആക്രി,പോക്രി,അതാര്യവും സുതാര്യവുമായ ചാക്ക്,കവിതയിലെ പദ പ്രയോഗം,അലങ്കാരം ഇത്തരത്തിലുള്ള കവിതയിലെ ശബ്ദവ്യാപാരങ്ങൾ എല്ലാം തന്നെ അർത്ഥശൂന്യവും അറപ്പുളവാക്കുന്നതാണ്.അറിവുള്ള ആളുകൾക്ക് ഒരു ദൗർബല്യം സംഭവിച്ചാൽ ചില ന്യായ വൈകല്യസിദ്ധാന്തങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ചവർ ന്യായികരിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കും.

There comes a real water fall on the desert horizon. i am grateful to Shri Raju Thomas for his encouraging support , suggestion, guidance and goodwill.